Gördüklerindir kalbine tesir,
Fikirlerinde dolaşan bir esir,
Ruhun ise bundan müteessir,
Her damlada birikiyor çirkinlik,
Bunu gördüğünde geliyor irkillik,
Silindi ruhumdaki aynalar.. her bakanı göstermiyorlar artık,
Sevmek can yakar... hiç bilmediğim bir yerde ahın tutar mı?
Her hatada... Olumsuzlukta seni mi anmalı... Be kadın,
Zamanın üzerime etkisi ve anıların birbirine geçişip karışması kadar metanetim...
Küçükkende nefret ederdim karışık olan şeylerden... Hâlâ da öyle,
Kimsesizliğime dokundun küçücük ellerinle,
Siyah ve Beyaz olan dünyamı renklerine boğdun,
Kadim zamanlardan beri var olan buzlar çözülürdü bi ihtima bu vesile ile...
Nefretin yükü altında can veren sevgi canlanırdı belkide...
Pruvada fırtınaya bakan bir miço kadar dalgalı ruh halim,
Denizin içinde olup.. susuz kalmak gibi yaşamak.
Biliyorum... düşüncelerimde misafirsin,
Başkası adınla seslenene kadar.
Seni hatırlatır papatyalar ve sardunyalar,
Hata yaptığında tatlı telaşını özleyeceğimi düşünmezdim ....
Hep daha iyisi için çalıştın,olmayacağını bile bile..
Çürüyordu bu et ve kemikler,
Gezegenler,yıldızlar,galaksiler.
Oysa herşey bir noktaydı, kalu zamanda,
Genişlemeyi bıraktığında ne olacaktı o uzaya?
Herşey tersine doğru mu akacaktı?
Bu gün kalan enerjimle ... Bir şeyler karalıyorum ...
Korkular biriktirdim cebimde, yosun tutmuş korkular..
Heybemde ne saklıdır? kaç bin yıllık hüzündü bu miras kalan babadan - oğula doğru...
Dudaklarından dökülen kaçıncı kılıc darbesiydi bu? İnsaf etmez misin? Ruhumu çarmıha geren sen değil misin ? Yoksa senin silüetine bürünmüş şeytanın işimi? Belkide başka biriydi...
Acılar ve kederlerle kutsanmış kadınlık,
Geçemedi aşk tenden ötürü... kalbe,
Güzelliğindi belkide zihnimde olan darbe,
Üşüyorum... tüm soğukluğuna rağmen sarbe..
Sendeki hayal kırıklıklarını bilip diyemem ki kal be.
Yine... bir çiğ damlası gibi kal,
Yarattığın hayali kişiliklerden kurtuldun mu?
Poyrazdın bu zemheride duruldun mu?
Yarım kalan diğer ruhun bulundu mu?
Yaşamak bir zanaattı , zor oldu mu?
Gel otur hele bi hasbihal edelim,
Kaç yıldır kalbin n'ada'sta?
Ruhundur esas kayıp ada,
Bedenin 30 yıllık bir h'a'sta,
Yüzündür gerçeği örten bir astar.
İzler nereye gidersem beni,
Doğru sandım yalandı,
Giden bendim o kalandı,
Hüzün herşeyi tüketen alandı,
Önemli olmasada adı nalandı.
Yaralarımdan dışarı sızıyordun,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!