Her yanlışta , beni takdir etmendi... belkide beni bunca yanlışa sürükleyen.
Hatalarımı örtmüyor artık gözyaşlarım. İnsanlığımı her seferinde, parça parça kopartan bu hayat, son parcayı ne zaman alacaktı benden? .
Bir parcayla insan olarak kalabilir miydim? Kalsaydım, Ne kadar süre dayanabilirdim?
Birinin aksine özleyeceğim bir çocukluğum yok,
Ruhum aç ama artık bedenim tok...
Belkide bilinmezlik bir ok ..
Yaşama dair bütün bildiklerimin yanlış olma olasılığı kadar anlayışım .
Uzun zamandır yağmur yağmamıştı ruhumdaki bu çöllere... Zaman algısını yitirmiş bir ben'e zamanin önemini, anlatmak kadar anlamsızdı hayat.. peki hep böyle mi olacakti büyüsü mü bozulmuştu yaşamanın...
Ruhtum , kayboldum bu dünyada,
Seyyahın cebinde okunmayan bir yazıydım.
Beni sorardı.. kendisi için değerli kimselere,
Biri çıkarda bir son verirdi..bu bilinmeyene.
Kuyunun dibindeki karanlıkta mahsur kalmış bir insandım,
Her düşüncede , cebindeki mutluluktan harcıyordu,
Elindeki bozukluklar gibi geriye, hüzün kalıyordu,
Yaşamak bu değildi o da biliyordu..görüyordu.
Neydi onu bu hayata bağlayan bilmiyordu...
Elindeki şişede buluyordu huzuru,
Grileştin... önceden canlıydı renklerin, sattığın umuttu gerçeği gizlerdin...
Her zerrende suçluluk hissederdin , uzaktan bakıp insanları izlerdin..
Kaç kelam yeterdi sana? aç gözlüydün all-in , kalbin porselendi geride kalan parçalardan bir iz..
Soğumuyordu içindeki ateş hicrandaydın, ahraz değildin ama sanki dilsiz.. belki birazda ilgisiz.
Biliyorum ...herşeyi gören bir kördün,
Zamanı harcamanın verdiği sarhoşluğu hâlâ yaşıyorum.
Her seferinde, ağzımda bir acı tat bırakıyor.
Bu tat yaşadığımı hatırlatıyor bana.
Var olmanın sancısı , her başladığında cebimdeki zamanı tüketiyorum bildiğim ve bilmediğim diyarlarda.
Yeri ve zamanı geldiğinde hepsine s.. cektim,
Bu benim icin daha iyi ama gec farkedecektim,
Ben kimlerden geçtim bunlardan mı? Geçmeyecektim.
Zaman bir kitaptı ben ise tam içinden geçtim.
Kalbinde kahır vardı, dilinde küfür,
Sana sarılabilmekti sebat,
Selamlayabilmekti seninle sabahı,
Samimiyetsizliği sabit seçmeden,
Sabunköpüğü sahteydi,
Seçilmişti soyun ,su sadeliğinde.
Kaç zaman geçmişti ..ruhunun çektiği bu ızdırabın üstünde?
Gezegenler dizilişi mi şaşırmıştı.. sen küstüğünde,
Bahçedeki kan çiçeklerine dokunduğunda..sessizliğin üşüttüğünde.
Durdun, baktım yoktun sen,
Bu çölde bedevi miydin sen,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!