Derinlerde bir hüzün...
Düşüncelerinin,fikirlere dönüşmesi kadar sancılı.
Beraberken konuşamamak kadar, yalnızken özlemek kadar acılı..
Yutulur muydu söylenen sözler,
Sokak başında.. eli kalbinde..bir çocuk bekler.
Neydi onu bu kadar heyecanlandıran?
Tılsımdı teninde taşıdığın,
Terkerkedildin tek takıldın,
Tehdittin tahsisli tahakkukun.
Temelden tadilatta takvan,
Tükendin toprakla tersleştin,
Bedeni bir yerde , ruhu başka bir yerde..
Yaşadıkları pek çok insanın üstünde bu kıyamette bir başına kederde.
Ayaklarında var bir esaret ,ruhunda ise bulamadı hiç cesaret.
Kuş olmayı diledi hayatta, tavan arasına kilitli bir kedi oldu bahtsızca.
Düşledi mutluluğu fütürsüzca,mutsuzluğu kurgulu insanlarca...
Bir umuttu dilediği,bulduğu ise kırıklıklardı hayatı boyunca...
Çok uzaktasın ..
Kimin ruyasındasın ,
Hangi gönülde taht sahibisin?
Sen miydin o bahtsız kanadı kırık mülk sahibi...
Kendinle çeliştin bir başınasın yaşamda,
Bu harabelerde dolaşan sen misin?
Burası, düşmandan yoğun ateş almış virane bir kalıntı,
Duvarlarında yazılıdır hamzadan bir alıntı.
Kalbindeki kin mi?.. Nedir bu sızıntı?
Yüreğinde taşır bin acı bin keder ,hayat bu duraksar ama devam eder.
Aynı ağacın gölgesinde kaldık,
Güldük,eğlendik,oynadık ,yorulduk belkide bittik .
Güneş ışınları ,yapraklar arasında bize farklı açılarla değiyordu..
Bir insan ne kadar yabancılaşırdı, birbirine?
Güneş miydi bizi farklı kılan? farklı açılarla değdiğinde.
İçimizdeki bir şeyleri mi? Alıyordu...
Tarifi yoktu bu hiçliğin .
Saraydı oysaki ruhunun içi, artık virane olmuş... Askerler bırakıp gitmiş.. silahlarında bir önemi yoktu.. geride ne kalmıştı... dinmeyen yağmurlar.
İçinde bir yara vardı. Ruhunu kirleten bir yara..
Kanar dururdu ve ruhunun parçaları bununla ıslanırdı.
belkide artık hiç bir şeyin önemi yoktu.
Kaç zemheriye dayanacakti bu ruhun..
Yorgun organlarım yaşamaktan dolayı... ki Yaşamak.. her şeye farklı nüfuz ediyordu.
Sıkışmıştı ruh, bedenden çıkacak delik arıyordu. Bataklıktaki çiçekti güzelliğin, her göreni tuzağa cekiyordu...
Yıkılmış sırtını dayadığın duvar,
Alınında minik bir iz bırakmış geçen seneler...
Zorluklarla geçen hayatın hissizleştirmiş seni.
Isınmıyor gönlün değil mi?
Köşe başında ip tutan çoçuklar gibi olmak istedin.. lakin herşey için çok geçti...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!