Zaman bize yetmiyor üstadım,
Aydınlıkta ,karanlıkta beraber yaratılmıştı,
Biri eksik olunca öbürünün kıymeti yoktu,
Peki insan neden? Ufak bir söze takılı kalır yıllarca.
Kim almıştı sendeki umutları,
Örümcekler ağ yapmış kafasının içinde,
Kalbinde sevgi yok , beyni kendisine ait değil,
Ruhunda binlerce kişinin , laneti ve izi var,
Sanki kalıcı durur gibi hareket eder olduğu yerde.
İyiki ölümsüz değil,sınırlı süresi var,
Nereye gitmesem bilemedim,
Acıyla gecen bir ömür dilemedim,
Olduğum yerde rahat değildim bunu istemedim,
Yaşamak bir zincirdi ve ben zincirlendim .
Solmuşların en masumuydun hani,
Tozlu raflardaki anılarıma dokundun,
Elindeki kaçıncı kitap bu,durmadan okudun.
Sesin ... Gerçekliği delen en tehlikeli okun'du
Neyi arıyordun bu unutulmuş mekanda,
Zamanın işlemediği o alanda.
Üstüne sinen toza aldırmaz mısın sen?
Sen bu yalnızlığı yaşayacak ne yaptın,
Neden kıyamette bir başınasın,
Senki ışıktın ve aydın, karanlığa..
Neden beni bir başıma bıraktın..
Bağımlılıktın 25 yıllık bir türlü kurtulamadım ,
En mutlu ve en hüzünlü anlara eşlik ettin,
Çoğu zaman insanların toplanma sebebiydin.
Bardaklara dolarken kanı anımsatıyordu şeklin.
Uyuşturucu gibiydin ...
Ben bu şehri içinde sen varsın diye sevmiştim,
Kalem tutan ellerini , gün batımına bakan gözlerini sevmiştim,
Sayfalara dökülebilir miydi yalnızlığın,
Yaşadığın müddetçe yalnızlığımı da sevmiştim,
Bataklıktı bu şehir, sen ise burada açan bir çiçektin,
Ben bataklıktaki çiçeği sevmiştim...
Kuşlar bile sessizliği öğrenmişti misafir olduğum o şehirde ,
Denizi kirlenmiş.. balıkları ölmüş ve kurumuş nehirde...
İnsanların temel sorunu neydi bilinmezdi derinde..
Artık insanlar değil onları saran duvarlar konuşuyordu...
Tek ben değil cümle alem görüyordu ,biliyordu..
Çilek kokusunda gizlidir sevincim,
Elimdekileri kaybettiğimde daha çok gençtim,
Yaşamanın bu kadar zor olduğunu nerden bilecektim?
Zaman, yüzümde çizgilerini belli ediyor arsızca,
Sevmek bi hayli vakit alacak mekansızca,
Doğurmak suçta ,öldürülmek suc değil midir?
Artık büyüyemeyeceksin çocuk bu diyarlar mermili...
Oyun oynayamayacaksın,gülemeyeceksin yada ağlayamayacaksın ...sınıfta kalmış insanlık kederli.
Hani büyümek istiyordun tez zamanda haksızlığa,zulme karşı çıkmak için,
Büyüyemeyeceksin çocuk ,bir kaç güzel gün göremeyeceksin ...
Artık.. kurşunların düştüğü yerle, aynı yerdesin,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!