Özlem Saba Şiirleri - Şair Özlem Saba

Neden var bu pencereler
Çünkü pencereler
Hayata bakar

Hayat da size bakar
Baktığınız yerden

Ateşten korkar mı hiç pervane,
Ateş ki sevdalının ay ışığıdır.
Zulmedilen değildir aslında yanan.
Ateş zulmedenin kendi cehennemidir...

Pink Floyd her zaman iyi gelir

Bazen tükürebilmek için acıyı
Hep bir ağızdan bağırmak gerekir

Özlem SABA

Aşka ermekse maksadın, bu yol sevgiden geçer.
Hoşgörüsüz yola çıkan, rabbinden bihaber düşer.
Âlemlerin sultanı, hep bunu öğütler.
Vuslat denilen şey, başka ne ola?

Nasıl bir oyun bu Anne
Uçurtma değil
Füze uçuruyorlar

İnsanlar masumları hiç sevmiyor mu Anne
Neden hep bizi öldürüyor

Ne güzel hatalar yapmışım ben öyle
Ne güzel, ne iyi yanlışlar yapmışım

Nasıl nasıl büyük haltlar yemişim
Ne de güzel sivri sivri dillerim olmuş
Ne de büyük büyük konuşmuşum

Bilmem nasıl yaşamalı?
Kuş dalda kimsesiz.
Mert vatanda.
Namerdin siyah atı kalkmış şaha.
İnsanlık ayak altlarında.
Bilmem neye tutunup,

kim sarmaya kalksa,
daha da açıldı,
derinleşti yaralar...

dışarıdan kabuk aldık,
nasırlaştık fakat,

Dedi bir gün
Neden hiç konuşmuyorsun

Dedim
Öyle çok konuşuyorum ki
Sen duymuyorsun

Neresidir gurbet

Baba ocağı mı
Yoksa Ana kucağı mı

Yuvadan düşmüş her kuşa