Özlem Saba Şiirleri - Şair Özlem Saba

Unutulmak demek
Ölmek demek

Hem de öyle tek seferde değil
Yavaş yavaş
Anbean ölmek demek

İçli kadınları anlayacak derin adamlar artık yok
Kime yaklaşsa, vurgun yiyor gönül

Ya oltada yemsin
Ya da oltasın, yeni bir yem için

Ölüm vardır
Ve gerçektir

Yoksa, ben böyle her gün
Ölüp ölüp dirilmezdim

Çok sonra tutulur
Ölü Aşkların çetelesi

Her yeni Aşk
Sessizce
Bir öncekinin katili olmuştur çünkü

Ölüm kapıda
Ben biliyorum
Ölüm kapıda

Fakat açmayacağım ben kapıları
Sizin sonuna kadar açtığınız o kapıları

kapılarımı hep açık bırakıyorum peşimden gelesiniz diye.
kiminiz kibirden yerinizde sayıyorsunuz,
kiminiz korkularınızdan…

kiminiz cahilliğinizden,

Ve şöyle dedim kendi kendime

Ölüm var
İyi ki ölüm var

Yaşadığın her acı, her düş kırıklığı seni yıpratmış olabilir ama unutma ki, ölüm var

Beni kocaman seviyordu

Ama azıcık dinliyor
Hiç anlamıyordu

Sonuç: Geçinemedik

her doğru eylem,
beraberinde bir vazgeçiş gerektirirmiş.
eğer özgürlüğümün engeli sensen aklım,
senden de vazgeçiyorum...

...hiç kimse, ilk önce kendi özgürlüğünü gözetmeden,
size özgürlüğünüzü geri vermez

Özlem SABA