Gözlerimde ;yüreğimden sürüklenen zifir bulutlar,
İçimde başı boş serseri umutlar
Kaç mevsim geçti yokluğunda bilirmisin?
kaç kez yağmurlar yağdı İzmir sokaklarına
Kaç kez seninle sırılsıklam oldum bilirmisin
Nerdesin kalbime düşen yağmur
Koskocaman bir gülüşün içinde
Ruhum bembeyaz bir güvercindi benim
Biiyordumki hep uçuyor zannettim
Ne zaman ki gördüm gözlerini,
Ne zamanki gördüm göz bebeklerini
Bir an kapım çalınsa
gecenin ortasında yağmurlarla
çıkıp gelsen
bıraktığın gibi olmayabilir çokça şey
ağarmış saçlarım,
yılları tüketmiş yaşım,
Susmuşsam sana,
düşüncelerim tutuklu,
hayallerim mahpus.....
Ve son isteğim,
Son defada olsa,
çiğerlerimi parçalarcasına
Ne çok eksilttik yüreklerden sevmeyi
Nede çok dolandı gülüşlerine gözlerim
Yaşam nede çok alıp gitti bizi bizden sevgili
Yıllar nede çabuk geçti,ömür tüketti
Bilemedik baharı penceremizde açan sardunyalardan başka
Yıllar geçti, ömür eksildi
Oysaki;
İnsanın kendi içinde yolculuğu, şiir ve müzikte bulmuştu,aynı mekanda fakat farklı zamanlarda yaşayanlar bir birlerinden habersizce kaybolmuştu..
Devrim Kırnak
Özgürlüğün cesaretini gerçekleştirmiş kişiler,esaretlerinden kurtulamayanların ayıbı yada ahıdır....
Devrim Kırnak
Rakıyı sevdadan sevdik biz
Hani ilk kadeh suyla karışırya
hasret kokar buram buram
aşk kokar ...ilk kadeh
Kaldırırsın ya ta orta yerinden ilk yuduma
Nazlı bir yari dansa kaldırır gibi
Ey sabahlarımın güneşi,ruhumun sultanı!
Ey göz pınarlarıında ruhumu yıkayan kadın
O kış geceleri buğulu camlar ardında gülmeler
Çıtırdayan soba başında,odun ışığında
Başın göhsümde,ellerin avuçlarımda
O canım sabahları edişimizi elbette hatırlarsın...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!