Özgen Öz Şiirleri - Şair Özgen Öz

Hani bazen kaybolmak isterseniz ya
Geceler boyu o yıldızdan o yıldıza uçmak
Hani hazır sihri bulmuşken
Tam da tanyeri ağarırken
Bir çiçeğin yapraklarında
Çiğ damlaları olmak

Kaybolmak İstiyorum
Kaybolmak
Nedensiz
Ve öylesine
Unutulmuş bir mektubun arasında
Kuru bir papatya gibi

Yoksun;
Sen uzak bir şehirde
Bilmem kaç zaman oldu
Sensiz yıllar geldi de ....
geçmek bilmedi
Yoktun;

Yine bu kentin sessizliğinde
İçimde daralan yokluğunun sokakları
Yüreğimden yine gülüşüne dolanan bahar
Yıllar varki sevdiğim;
gözlerimde
ellerinden tuttuğum yalnızlıklar var

Sınadım kendimi zamansız bir yolculukta,
ben hep kadına ve aşka inandım
Dünyanın bir kenarına yazdık kendimizi
Kim bilebilir ki ömrün hangi vaktinde
Kim bilir ....
Kimler anlayacak bizi.....

Yazsam seni
oturduğun her sokak başına,
düşlerim yalnız ve kimsesiz,
bir ben çaresiz
bir ben kimsesiz
sığınmışım bir kere

İzmir'in dağları kadar çiçeklidir;benim sevdam,
Oysa sen papatyanın son yaprağına sarılmışsın
bir kumarbaz gibi,şansını son yaprakta ararsın,...
Seviyor- Sevmiyor....
Oysa sevsede
Sevmesede

Sana dair bir iz aradım yıllar sonra kendi kendimde,
,düşündüm durdum geceler boyu
Kırgınlıklarımı hiç bilmeden
Oysa
düşünüyorum da
hiç farkına varmadan

Güldüğüm yoktu ne vakit
Dönermi bilmem hüzünler perisi
Sukütundan geri
Pencerem önünde
Bir çift
Güvercin sesi,

Oysa nasıl koşmak istedim sana
Dudaklarımın arasında
o sevda şarkısı bitmeden
Kim ne derse desin
Hiç ama hiç umursamadan
Oysa nasıl koşmak isterdim sana