Özcan İşler Şiirleri - Şair Özcan İşler

Kalbe hükmeden bir adı,
Küstürmesi kolay değil
Sensiz büyüyen feryadı,
Susturması kolay değil.

Kaç çağların yorgunluğu,
Bir omuzda bilemezsin.
Başlatırsan, durgunluğu,
Sonra çare bulamazsın.

Kimi hep davetli, kimi davetci,
Bol keseden vaat basan basana,
Kimi hep hayırcı, kimi evetci,
Konu komşusuna küsen küsene.

Damlayan hazine oldu bir dere,

Sevdim, sahibin olmadım,
Koş gönlünün peşinden git.
Dünyaya senle gelmedim,
Koş gönlünün peşinden git.

Aç gözünü bak, dört yana bir anlık,
Kötülüğün güç merkezî insanlık,
Yanlarında melek kalır şeytanlık,
Geleceği yenenleri unutma.

Birşeylere sığınmanın vakti mi?
Menzil belli, yolcu belli, yol belli.
Bilinmezlik ahir zaman akti mi
Yaprak belli, çiçek belli, dal belli.

Değişti doğada, yabani hayat,
Köylerin sahibi domuzlar oldu.
Ekmeyen biçiyor ediyor hasat,
Köylerin sahibi domuzlar oldu.

Yükü toplayanlar veda edeli:

Her gün güzel düşü, böler kâbusu,
Sıladan çıkmayan bilmez gurbeti.
Gözlerine vurur, gönlün buğusu,
Sıladan çıkmayan bilmez gurbeti.

Bakarak dört duvara sus,
Kul tek başına olur mu?
Birlik bir Allah'a mahsus,
Kul tek başına olur mu?

Kim demiş teklik şahane,

Biz azim cimrileri; yerimizde sayarken,
Kurduğumuz hayali başkaları yaşıyor.
Yoksulca halimizi kaderimiz sayarken,
Kurduğumuz hayali başkaları yaşıyor.