Ozan Efe Şiirleri - Şair Ozan Efe

bir deli taşı
kuyu dibinde bekler
kırkıncı kişi

deloğlan rıza
nasıl girdin şişenin içine
hiç gören olmadı mı seni
essah mıdır bir soraydık
tahtı kurmuş şişe dibine

kara gözlüydü
çoğunun yüzlerinde
üzüm salkımım(toplamam)

içinden bir bir
dökülenleri oldu

beş kitap okuyunca
filozof gibi konuşuyor adam
yine de kahkaha gırla
bir kadehe değişiyor adam

işi denk gideni yok

dilime pas kokusu
saklanırım özüme
gece sardı kokusu
aklanırım üzüme

ağaç dalına poşet

Şair kim dersen deli
Say Kanık Orhan Veli
Dilimin ucundaydı
Acır poyrazdan yeli
.
Geçen zamanla tanık

dinlen dur gitme
dinle beni
dinledim seni
dinler seveni

sevdaya saldın

deniz kokar terin tuzlu mu tuzlu
doğa eser serin buzlu mu buzlu

ana mercan baba yosun olunca
kalabalık dünyan sesin dolunca
susuzluğun geçer tasın dolunca

duygu damlası
ozanca kıpırdarsa
kalkar tümcesi
yazımlar tıpırdarsa

yürekli sözler

duygularımdan anar
üzgünlüktü ayladım
kaygılarımdan kanar
söze bakıp payladım

yakamdan sıyrılınca