Ozan Efe Şiirleri - Şair Ozan Efe

fırtınası dindi derinliğinle
karmakarışığı soracağına
hırkasına indi serinliğinle
sarmasarışığı yoracağına

yazılısı bitti sözüne akma

evin önündedir iğde ağacın
kokusu çağırır yazına dolar
kapanır bacada yalazı sacın
dumanı bağırır sazına dalar

iteğin önünde bezeler saçmış

gökte takla atan da
barış simgeli kuşum
yağmur akla yatanda
çamurunda yokuşum

güne yanımdan ısıt

dal budak salmadan kaçışın neden
gözünden doymadım gittin ne diye
kor dudak dalmadan saçışın yeden
sözünden duymadım gittin ne diye

dağ bayır kalmadan güneşte solsa

sabahın seheri yormada kaya
yola düşüp gelen uzun uzadıya
bitecekse yolun durmada yaya
dola şaşıp gelen uzun uzadıya

sevda süremine hazanla gören

gelir mi gelir
çat kapıyı da bilir
peşinde gölge
önünde durabilir

sessiz sedasız

iki yakan bir araya
gelir mi sandın aldandın
düşme anında oraya
gelir mi sandın aldandın

acıya kenetlenmişiz

özgür dalgalanırken yelde
bir tutam saç olduk
sevdiğimizin başında
ayağına uzanan yolduk

gönüllerine estik

erincime yeşil gerek
gözünün içine çeken
aklığıma temiz erek
gözünün içine döken

alkımına dolasın yar

gözyaşı donar
yokluğuna kirpiğim
ılıkça kanar
bitiştirir çirpiğim

ölürüm belki