Ozan Efe Şiirleri - Şair Ozan Efe

bağın sürgünü
boy verip çiçeğine
dolup taşasın

zamana dönüş yoksa
göceden bulacaksın

yüzü düşünce suya
çığlığından dolacak
yüreğinde coşkuya
sağlığından olacak
acısındayım daha sorma
yoluma engel düşürdü başından

toprak kana beslenmiş
pusuda suskun toplar
dostluğa kin üslenmiş
bağrına hançer saplar
kaşı çatık duruşuna baktım
ne gecelere ne gündüze benzer

yüreğinde titreyen
yelkenleri sıyıran
dağlarında sütleğen
mor sümbülü ayıran

küçük kiremitli ev

sözümü yutar gece
seslensem yüreğine
belki sandı bilmece
peslensem yüreğine

adımlarında küçük

yüreğine baksan inceden ince
gözüne dolunca dünyası senin
ırmağına aksan niceden nice
sıcağı bulunca hep terleyenin

tek kale maçına döne dolaşır

hep yanındadır
omzunda onca yükün
yüzünde çizgi
ellerine su dökün

aç açık koymaz

gözlerimi yumdum
uyudum

ışığını çaldım
güneş tutuldu
dolunaylı gecede

dönüşüm olur
sinimi eşene dek
sönüşüm olur
yaramı deşene dek

curamı çalar

arpaya kurak geldi
elinden orak geldi
sevdiğimin saçına
altından tarak geldi

basmadandır eteği