Ozan Efe Şiirleri - Şair Ozan Efe

yüzü düşünce suya
çığlığından dolacak
yüreğinde coşkuya
sağlığından olacak
acısındayım daha sorma
yoluma engel düşürdü başından

yüzüstü kapandığın
geceler kandan olur
göz üstü kopardığın
heceler handan olur

dokundu sözün acır

emeğin yaşını bilmeli
içimize yeşeren umutla
umarını sermeli
kör karanlıktan çıkmaya
yan yana olma zamanı

bağın sürgünü
boy verip çiçeğine
dolup taşasın

zamana dönüş yoksa
göceden bulacaksın

sesinden belli olur
dilinin sürçülmesi
örtüsüne kaybolur
yelinin küçülmesi

komşu sayfaları dolansam

ne zamandır bilemem sevda iksirindeyim
ırmak olup taşardı okyanustan dolarken
kaynağından aşardı ol yunusça solarken
üstü üstünde geldim şeyda teksirindeyim

gönül kanıyorken sus akabildiğim yerden

umarsızlığındayım
geceye tutuklandım
sorun sokağındayım
eceye koltuklandım

zindan yoldaş yüreğe

hep yanındadır
omzunda onca yükün
yüzünde çizgi
ellerine su dökün

aç açık koymaz

gözlerimi yumdum
uyudum

ışığını çaldım
güneş tutuldu
dolunaylı gecede

yüreğinde titreyen
yelkenleri sıyıran
dağlarında sütleğen
mor sümbülü ayıran

küçük kiremitli ev