Ozan Efe Şiirleri - Şair Ozan Efe

ne getirsem kendimden başka sana
yumruk denli yüreğim
yesen doymazsın desen uymazsın
taksilerden
içini yarsam koymazsın yüreğine
ki varlığından kuşkum geçmedi daha

aslan yanında
boyner mağazasında
bekledim pardon
bekleyemedim

alışverişi yaptılar

gürleyince gök
papatyalar allanıyor
kor düşüyor yüreğine
çakıl taşları yakıyor ellerinizi

fidanlar dikiliyor

içinden bir çocuğum
karagözü boncuğum
arlanır yaşta beden
eskimemiş gocuğum

kaçıncı kaçıştan mor

ıslak gözlerinde üşümüş an
tırstım dilim dolandı diyemedim
noktalamasızdır tümcelerim
büyüklere saygısını yitirmiş
damdaki direkler diibi dümdüz

aşk
başlamadan bittiyse
amortisi
teselli eden bakışlardır

aşk

ayrılık saati gelmeden
uzaklara gideceğini duydum
çocukların yanına
uğurlarken seni
gözlerim dolacak

gün battı sonra
kendine az mı geldi
uyudu kaldı
bahara yaz mı geldi
güllere naz mı geldi

Başa dönüyor bahçede
Aslanağzı dudaklanıyor
Cıvıltıların telaşında serçe
Pırpırlanıyor sevince erince
Kendinde kıpırtı yok
Damarlarına dolmadı mı bahar

bahçemde salkım söğüt
çimenler içinde
ıslanmış yaprakları
pek serin gölgesi

bahçemde salkım söğüt