Ozan Efe Şiirleri - Şair Ozan Efe

sessiz kent yıldızları
ışıltılarındadır
gecenin poyrazları
hışıltılarındadır
bıçak yüzünden keskin
sirke testiden küskün

bu dünyanın
hali böyle
bilen bilmez
bilmez bilir

yalan mıdır

kör karanlığı
gizemimde sakladım
zorladı beynim
çığlığı yasakladım

selvi dalında

kitabın arasında
kurutulmuş çiçecik
bana bakıyor sanki
baksın varsın baksın dost

gün aşımı bakarım

hüzün sitemi akşamı
ay ışığındadır gecem
yakamozlar ihtişamı
yanı başındadır ecem

nedeninden bilemem

tutuldum
tutsak kıldı
aşk beni
gün aya
ay yıla
şaraba döndüm

gözleri süzerse şafak atıyor
salınışına gem algınlığında
tepeden tırnağa şiir katıyor
defterindeki nem algınlığında

elinden fırçası yürek donatır

tan renginde
gözlerini aç
mahmurluğun dökülsün
yepelek giden yolda

tam denginde

An da
Oluşan
Renkler boyanmayı unutulmuş
Hepsi
Terk edilmişçesine kurşuni

senin için nelere katlandığımı
anlar mısın
seni unutur muyum
sanırsın

sensiz olmayı