Ozan Efe Şiirleri - Şair Ozan Efe

ne zamandır bilemem sevda iksirindeyim
ırmak olup taşardı okyanustan dolarken
kaynağından aşardı ol yunusça solarken
üstü üstünde geldim şeyda teksirindeyim

gönül kanıyorken sus akabildiğim yerden

sesinden belli olur
dilinin sürçülmesi
örtüsüne kaybolur
yelinin küçülmesi

komşu sayfaları dolansam

umarsızlığındayım
geceye tutuklandım
sorun sokağındayım
eceye koltuklandım

zindan yoldaş yüreğe

dönüşüm olur
sinimi eşene dek
sönüşüm olur
yaramı deşene dek

curamı çalar

arpaya kurak geldi
elinden orak geldi
sevdiğimin saçına
altından tarak geldi

basmadandır eteği

otun içinden nokta
uğur böceğim uçar
noktacık kızıllıkta
yürüyerekten kaçar
dinç
bahçe

*********(Gülce/Üçleme) ********

yetmiş bir yıl sonra devrildi çınar
Talip Özkan’ıma yüreğim yanar

müziğe duyarlı yaman bir insan

mis kokulu sarmısaklı
etli etsulu nohutlu tarhana
buğulu sıcacık
bir tabak yetmedi
bir tabak daha

Maviye eriş
Mavi sular iç
Mavi kıskananlar
Çatlasın hasedinden

Mavi giyin

sızın öpülse çocuk
için dingin mi şöyle
savaşa inat boncuk
kenetlenmişlik öyle

erkene eser sadak