Orkun Işık Şiirleri - Şair Orkun Işık

O vakit genciz ya, tıfılız yani
Yıl 1983 - 1984 falan
her şey yalan
olmaz mı hiç ya dünden bir şeyler kalan
yok anasını satayım, yok işte.
yeni yeni gençliğe adım atmaktayız,

O ki! ..

Bir dost işte O Uz/ak denen O yerde
Öyle anlar oluyor ki açılıyor işte perde
Ses yok,ten yok sanal denen bu yerde
Sorgularımı yasladığım Taşa benzer…

Aynan ve Terazin, ki bil: Tek tutunacağın daldır
Riyadan sök kendini git, Götür ÖZ adlı bala ban
Aşkını kaldır bana gel: Manâ denizine daldır
Ruhun şakıyor bak D i n l e! : Bu son SÖZ adlı balaban…

Çırpınışlardayım ruhumun anaforlarında

matrix - 1 -

Milyarlarca kişi dünyayı şekillendirirken düşlerinde
Ben; şekilsizlik boyutunda seni çiziyordum,

Yüzüme Felluce'li bir çocugun, Gözyaşları çarpar
Aglaşırken onlar, içimde asırlardır bir Kudüs ağlar...
Yüzüm mimbere dönük, sırtımda şarapnel parçaları
Daglaşırken onlar, içimde asırlardır bir Kudüs ağlar...

Onlar ki hiçbir hayvanı avlamadılar avlaklarında

Olduğumda,
kederimin musallasında bir gül uzanmakta
duasız ve mezarsız!

Yüreğimden dökülenlerdir Ebru’ya…
Ebru ki Ben yani Ebru(ben) li

Artık, hiç savunmasız yüreğimin rengini almaktadır aziz denen kutsi Su! .

Alevin hanesinde, kandığımız yer
Aşkın şahanesinde söndüğümüz yer
Kalbin bahanesinde, döndüğümüz yer

Yırtılmış, paslı tenekeler gibi kanatır gecemi
Çığlık çığlık yumaklaşan fellucenin yitik sesleri
Artık gözyaşımız nefret olmuştur, deliyor sinemi
Bıktık Ya Rabbi, dağılsın firavunun silik sisleri