Orhan Hatıl Şiirleri - Şair Orhan Hatıl

bu gün toprak sarı dostlar
rüzgarlar eski dedem gilde
benim tenimde çocukluk
yürüyorum
gülüyorum
bu dumansız hayalimdeki şehre

eskiler yazdım ellerimi
kalmaz can bağrımda
hıçkırık sevda
memleket dolusu çektim seni içime
aslını kaybedermiş herşey yediden yetmişe
düşler dağ boyu

köprünün üzerinde sevdini beklemekteydi kara çocuk
siyah saçlı adam
dünyayı yakacam diyordu
kepekleri kapanır bütün esnafların
yıkıntı mahallenin adamı kara çocuk
ben yanındayım

yıldız gözlüm şarkılar aynıydı
yüreğimdi bu zamansız acıya yakalanan
boğazı geçtim dalgalı günlerde
gurbetlerde türkülere uzak bir tutkuyla yaşadım

sen bu toprak kokmayan bu yamurları bilmezsin

benim güzel sevgilim
dudaklarım kiraz gibi
çiğerim yanar
söz bulunmaz bu yalnızlığıma

benim güzel çiçeğim hani tertemiz gözlerin

bir sabah yollanmışım hududa
ayaklarımda sade kişilikler
yamurun pıtıları dudaklarımda
şirin olur rastlantılarında bu duygular

kader gözlerinde

yıldızlar karanlığında
parlak mavi bir sahil ve senin dudakların
benim kumral aydınlığım yaratan ve biz
adımlar dolusu bereket

düşlüyorsam seni sevmeyi

defalarca aynı şarkıyı dinlemişim
pişmişim
her an değişebilir sakinlik durumu
ortam karanlığa boğulabilir
aşk durumu 0
tropikal yabancı bulutların yalancı rüyalarını silmişim

iniyorum
usul usulum
tek başıma
merdiven tıkırtısı
geçtiğim anlaşıldı
seviyorum

sıradan akan bu nehir
sıradan bu yolculuklarda
küsmüş birileri hayata
sarılan ellerden haberim yok
benimse cam kırığı ellerimde kanlar
muslat bensiz