Orhan Hatıl Şiirleri - Şair Orhan Hatıl

asırlardır vuran bu ışıkta
gözlerimi alan bu ışıkta
bu saçmalıklarda
yokluklarda
sokaklarda yatmalarda
bir gün zindana düşüceğim

Gölgeler oyunu
bırakıp giden bir ayak izi
hışırtısıdır dere otlarının yalnız rüzgarları
derelerde öten aşksızlıktan habersiz kurbaları
ruhumu yakan kalp sancısında
derine gider bu sesizlik

gözlerim kan çanağı
uykusuzluktan daha beter hasret
arabeks bir şarkıyım
ufka doğru akıyorum
söylenecek şeylerim seninle vardı
varım şimdi yokluk içinde

güle güle gözyaşları
güle güle bir tarih sayfası
giden günlere
yırttığım resimlerime, acımasız taraflarıma güle güle
her saniyede bu derdim
güle güle sevgilim

güneş benle bu gün
hissettiğim bu ayrılıklarda
bu kahrolası dediğim kötülemelerde

bütün aşklar soldu
saatler çocukluktan sonra yalandı

gurumu ayaklar altına alsamda bu aşk adam olmayacak


senden öncede çok kişiyi sevdim
belkide sevmek nedir bilmiyorum işte
yalancı bir kafiye gibisin hoş ama benim olmayan

ben bir ezilmiş leş tarlasına gelmiştim
zehir dolu nefreti içmiştim
otobüsler götürmüştü
kaçırmıştı belkide bu bela dolu rüyadan beni
sabrısızlığı yenemeyen ellerimle barışmıştım

bütün şairler yamuru sever
acı büyütür bizi
anlamazsın nergiz,sen anlamazsın
bütün şairler sever yalnız kadınları
rüzgara kulak veren mışıltılarıyla dinlenen kadınları
dünyaya uzak sesizlik ülkesinde hikaye kokan kadınları

umudsuz bir an gelse
sözlerim yarım kalsada ne olur
ben seni böyle hissetmişken
parça paraça ellerimde yalnızlıklar

güller bu sana büyüttüğüm

bu uzaklık bize öğretmedi sevgiyi
ne diyeceğimi unuttuğum anlarda
küskün oldum sana toprağım
güneşsiz sabahları var gözbebeklerimin
ne anası var
ne babası