Orhan Hatıl Şiirleri - Şair Orhan Hatıl

bağrına beni alma
tutamam kırılırsın
gelemem gidersin
yanarımda değmezsin

bağrına beni alma

dur az önce burdan geçti rüzgar tenime biraz deysin
sonra yol

paslanacak arabalar kadar deyersiz hayat
toprak kokusu gelmeli baharları
aşkdır bunun adı

ellerim titrer ben titrerim
giderim
sade bakışlı kızlar
evlerin perdeleri örtük
otobüsler seferleri durdurmuşcasına
başka bir gezegendeyim

sanma küstüm kendime
ipek saçlarını kaybettiğimde yorulmuştum
bozlak yaylasında değilim
göz bebeklerim sisli şehirlere alışmış
tutkunum yalnızlık dolu şafaklarıma
amma velakin bebeğim

gelir geçer kalmaz be gülüm
seyran eyler kalp çektiklerine dinlenmez
bu akşam karanlık
beni kimse görmez be gülüm
sokak lambalarını ışığı vurur
uzaklarda köpek sesleri

gökyüzü kağıt gibi bu gün yıklabilir üstüme
üstüme gelebilir zaman
saldırganca, yalnızca,korkularıyla
bizim sokak titrek rüyalara gebe
ben gebe
sorumsuz günlere

başka bir sesle sesleniyorum sana
seninle aynı yerdeyim
lakin başka ülkede canım
sohbetlerim koyu yalnızlıkla
sabah güneş ışığı evimden girerken
sen yoktun orda

gidiyorsun işte
bütün şiirleri toplamışın
bir otobüs garı
bir asfalt
giden yürek
kalan hüzün

Haydarpaşa garında iki büklüm
german dolu 3.vagon
sesizliğin şiirini anlamaz kulaklar
bütün valizler yabancı
ben yabancı
raylar ıslak yoksulluğumu gizlemekte

Acıya yanlarında düşler
ruhuna bitmez tükenmez sevdalarda
kahrolasın ölüm
yangınlarına bu isyan
serabında yaşadık
küllerınde bir dünyayı birleştirdin