Orhan Hatıl Şiirleri - Şair Orhan Hatıl

hiçbir siyasi çözüm açıklık getiremedi
bu yalan aşklara
ne bölgelere ayrıdılar bizi
ne de mermi ucu ölümle tanıştırdılar
ucuzlamadı bizim yaşamımız
yalan olsada aşkımız

muhabbetinde deniz, aşk desen serabı hülya
dostta gel dünyanın acıtamadığı yere

sabrı kalbinde sonsuzluk varya gülüm
ne ben benim, ne sen sensin
biz oyuz

yeniden doğdum
her gün yalanı kendi gözlerimle buldum
kırılmışım
bundan sonra taşmışım
geçmişse geçmiş
sonra dediklerim hep beklemekte

yine yalnızlık çağlıyorsa akşamın karanlığında
sonbahar gitmiştir
kayıptır tutsak sarhoşluğu sevginin
kazansan ne olacak
martıların koca düşüncelerinde yalnızlık
yüzüm sapsarı kesildi yürüyemedim

adını bilmediğim,koyamadığım akşam
hüzün seçmişim
bir kadına yanmışım belkide
camdan sevdasız kadın bakmış
bıkmışım ev bulmalıyım
kalamadığım her yer hüzün

bütün kızlar çirkin olduğunda gözümde
sokaklar anlamsız
ve ben düşünürsem durmadan
hiç bir şiire ihtiyaç duymuyorsam
anlaki seni sevmişim

dalga vurur tuz olurum
eser garip alizesiz hikayelerim
gemiler küçülür yolculuklar kaçar
herkes an gelir bu gariplikte

tamamlanamayan vadilerimde sarı buday rengi

hiç bir şey yok olmayacak ay çiçeğim
günahlarımızda söylediğimiz şarkılarımızda
akşamın karanlığı gitsede geceye
gece gelsede sabaha
hiçbir şey yok olmayacak
yokluk içinde hiçbir gülümseme seni anlatamayacak

ağlamak var
bağrıma dokunan ege esintisinde
karadeniz hasretinde yığıntıladığım düşlerde
sabretsen durmaz
sabretmesen yıkar geçer
yıllarımın hüznü

az daha denizle buluşacaktım
tuzlu ruhunu sıkacaktım
güneşe ve yosunlara inat

uzak yerlerde barınır
barınaklarda bir umut