Orhan Hatıl Şiirleri - Şair Orhan Hatıl

Kaptanın başı sarhoştur
bensiz çıktığına göre yola
benim gözlerim dolu
kazansam güneş vururdu yüzüme
silerim
sayarım günleri

kara çocuk bende dile geldi
akşamları geç çıktım evden
bu sevgiye dört yıl verdim
bekliyorum köprünün üzerinde
seni seviyorum yetmezmi
talan olmuşum

kırmızı hırçın dağlara yazdım seni
hiç görmediğin diyarlardayım
sesim oluyorsan
güzel günlere hasret benliğimin çalıntı yanısın sen
yamur dolu gözlerini ulaşamak için harçanan çaba
geçen günler

kaybolduğunda ışık
ses büründüğünde yokluğa
tenimin sıcaklığında kaybolmuş ölüm
büyümüşüm, külmüşüm

yıl 2008 senesi
yolcuyum
borçluyum
ailesizim
sevdasızım
ışıksızım

kedi güzeldir
üşür
habire üşür
kabaca üşür
kimselik yoktur varlığında
aheng denen yalanlarda gerçek

bu acıyı benmi çektiriyorum kendime
duvarsız hayatımın acık hava koridorları
kar yağmakta
kış öyle amansızca bağrımda arabekssel dürtülerde ki
kıvılcım gelse İstanbul denen şey patlayacak yüreğimde
arsızlığım

varsam yeni yerler çıkar
düzelsemde unuttuğum sinyallerinde trafik ışıklarının
tekrara döner istikrarsız başım
haylice tortu,matem ,sevda rüya
dünya yıldızlı
kımıldısız zihinimin büyük dünyası

İstanbul bu yalnızlıkta bir tek şiirler var
gün görmüş yüzler yalan
tarih değildi ,anılar değildi aklımda kalan
içime sızan ince sızalar getirdi poyraz yabancılıklarını
tek kalan tekrar tekrar yaknızlıklardı

tam kalbimi ortasında şehirlerin
sevmek azaba galibse
yürek acırsa mülteci kokulu akşamlarda
bültenleri kusurludur aşk çarelerimin

sana sorsam baharları