Orhan Hatıl Şiirleri - Şair Orhan Hatıl

susuzluğumu dinleyemezsin
kuraksa toprakları çorak memleketin
herşeye rağmen acı dincektir

bilmediklerine karışırsa zaman
ben çoktan kaybolmuşum rüyalarlarda

saçlarını boyatmıştın
ellerindeki beyazlığa dokunamamaştı yüzüm
hiç konuşmamıştık
bana bir kere bile gülmeden yaşıyordun
dokunsanda aynıyım ben
dokunmasanda halen yitiğim

bu böyle bitmeyecek
benim ellerim donukcaydı
çatılarda ise o kediler ve yarınsız bağırışlarında
sesliğini yüklemişdim şehre
uzundu çıkışları caddelerin
karatılıydı hava

acıyan sarp vadi gözlerim
sen hayatına ettiğim,kabalığımın sebebi
durmadan giden bu deli duygusuzluklarda sen

uzayan yollar kadar yalan
bu macera

bu yalnızlık kolları akdeniz dolu
sıcak ve güzel yüzler mevsiminde
ani yolculuklarım var işte
benim tek sorum bu
başım ağrıyo anne yoksun şimdi yanımda
sarsılan yalnızlıklarda

Kızıl güzler sahillere vuruyordu
Dumanlar çıkıyordu soluk nefeslerden kadere doğru
Aşk para hesabındaydı ne kadın ne erkekte duruyordu
Gel benim yokluklardan aldığım gücüm
Bunca kavga nereye gidyordu

hayatın bütünlüğünde şehir sarhoşları
ekim yamurları çamurlu kaldırımlarda
egsoz kokularında bir gerçek ,bu kaçışlarımda toy bakışlarım
sınavsız ve kuralsız içimde anarşist özgürlükler

şehir sarhoşları tütün dumalarında yok olmayan

bastım bağrımı güzel yüzlüye can
sanma kandırılmış bu yalanlardayım
toprağım, başım yandı, acı çektim
deli bir erdim

sakıncasız hiddetli sinirlerdeyim

herkes aynı şarkıyı söyler ama ben başka söylerim
bağırışlarımda kızgınlıktan çok kırgınlık
tut beni ölebilirim
güldür beni söve bilirim
her an atlayabilirim sensizliğe sevgili
bak şu soğuktan donmuş dudaklarım alıştırdım mevsime

en kısa zamanda gel
en kısa zamanda deysin gözlerin karanlık gecemin siyahına
az zaman sonra büyüyeceğim
korkulu tartısız dertler üzerine

sen sevgilim diyemediğim