Onur Bilge Şiirleri - Şair Onur Bilge

Hayal öldürüldü; yok, cansız yatan
Ne kök, ne dal kaldı, ne de bir yaprak...
O bir sesti, nefes; cana can katan
Hayalleri örten, bir avuç toprak...

Aşkın harflerini özelleştirdin
Dünyamı aşkınla güzelleştirdin.
İçimdeki düşler şaşkın ve sarhoş…
Işık ışık, renk renk aşk yerleştirdin.

Belki bir gün benden bıkabilirsin
Üzersin, canımı sıkabilirsin.
Müebbede mahkûm, esirsin bende
Bu yürekten nasıl çıkabilirsin! ?

Doyuncaya kadar, doyumsuz iştah...
Arkası; pişmanlık ve hazımsızlık…
Bir çözüm bulamaz, gelse feriştah!
Hastalık, şişmanlık ve bakımsızlık…

Ölü yaşamlar vardır, viranelerde
Felç olmuş insanlar, durmuş saatler…
Erimiş perdeler, pencerelerde
Geri tepmiş, dibe vurmuş hayatlar...

Bakışların kalmış, uzak ellerin
Bedeninse çoktan olmuş, ellerin
Yokluğunda kabre dönen ellerin
Toprak fonundayım, ölüyorum, gel!

Sağır bir pazar günü duymamış, feryadımı
Koca bomba bir daha dönmüş, beş nisan için.
Etrafımda kim varsa, 'Onur' bilmiş, adımı
Sürünmeyi öğrendim, ölüm ne, insan için?

Gurbetten gurbete uzansa, teller
Ozan değerini ne bilsin, eller!
Kim bağrına basar, misafir eyler?
Elbette, mekânı olur, oteller.

Sen, benim dünyamın tek güneşisin
Şaşkın, ışığından habersiz, gafil...
Hem sevincin, hem de hüznün eşisin
Ben, bir karıncayım sensiz, sense fil...

Boşalan beynimin kiracısısın
Yorgun yüreğimin külhancısısın.
İçime sığmayan, taşan mutluluk
Kalbimin, devasız son sancısısın.