Onur Bilge Şiirleri - Şair Onur Bilge

Eylül geceleri ne serin eser
Ne olur sıcacık bir söz fısılda
Beni ancak ılık bir hüzzam keser
Ruhum donmak üzre bu son fasılda
Nasıl da muhtacım sana nasıl da

Onur BİLGE

Buğdaygillerden, kökü hekimlikte kullanılan yabani bir bitki vardır. Çimene benzer ama onun gibi tane tane değildir. Dalının dokunduğu yere kök salar, yayılma özelliği gösterir, toprağın yüzeyine yemyeşil bir ağ örer. Çimenden bin kat daha dayanıklıdır, çok uzamadığından kesmek de istemez ama dal uzatarak kök attığı için takılıp düşmelere sebep olabileceğinden sahalarda kullanılması sakıncalıdır.

Düştüğü yerde yeşerir, değdiği yere kök atar, ne kadar köklense de ondan kurtulmak mümkün değildir. En zor şartlarda dahi kökünün kurutulduğu zannedilse bile bir yerlerden başını çıkarır, yayılır da yayılır, içinde bulunduğu alanı kaplar!

…….......Tutuldu bu şehr azat
………...Et ne olur Şehrâzat

Bitimsiz şiirimsin
Hayatıma yazmışım
Aşkımsı şiir imsin

Karanlık ormanda yitmiş gibisin
Sorulmak ne kadar nereye kadar
Dönüp dönüp başa gitmiş gibisin
Yorulmak ne kadar nereye kadar

Çimenler çiçekler renkler saklanmış

Suskun kırgın bir bakış buruk bir yürek ile
Sızlayan gözlerimden sağılacak gibiyim
Bir buket çiçek ile bir paket çörek ile
Sana gelmişim ama dağılacak gibiyim.

Kalan son damla gücüm düşmememi sağlıyor

Yıllar eritemedi
Bu sevgi bitecek mi
Ayrılık yetemedi
Bu sevgi bitecek mi

Sevgi geldiği yere

Aşkın altın devri bu olsa gerek
Başım seccadede ben göklerdeyim
Bu sevgi düşünde ne varsa gerçek
Artık hem çiçekte hem köklerdeyim

Zerreden küreye yok ettim boşum

Buzullar eriten kalp ateşimle
Kül ettim hayatı da yanamadın
Sıcacık bir yuva umdum eşimle
Kavuran aşkıma dayanamadın

Dağıldın elimde hazan yaprağım

Onur BİLGE

Herkes ölüme kadar keder verici her olayı sükûnetle karşılıyor da bana ne oluyor ki üzücü şeyler işitmeye tahammül edemiyor, alt üst oluveriyorum! Gecenin ikisi… Uykum tavana kaçtı! Tavan tahtalarını sayarsam belki aşağıya iner! Çitten koyun mu atlatsam, ne yapsam? Yıldızları mı saysam?

Ben kendimi biliyorum. Tüm zaaflarımla, iyi ve kötü bütün taraflarımla hem de… Kimin yarattığını, neden yarattığını, neler yapmam, neler yapmamam gerektiğini gayet iyi biliyorum. Günahlarımı da biliyorum, ufak tefek sevaplarımı da… Günahlarıma oranla onların esâmesi bile okunmaz! İşte onun için huzursuzum. Beni kimse yatıştıramaz! İyilerden olduğum konusunda ikna edemez! .Sanıyorum ki şu anda ansızın ölüversem, doğru cehenneme giderim!

................Ne şiirler yazmıştık
................Kralla ecesine
................Kıyamete kadar silmemecesine

Sen
Gider miydin böyle