Onur Bilge Şiirleri - Şair Onur Bilge

Kırıntılar verdim, kuşlarım oldu
Huzurla yürüdüm, yollar arkamda.
Sevgiliyle yazım, kışlarım oldu
Bilekte kelepçe, kollar arkamda.

Kefenim sırtımda, zehir aşımda

Deli bir çağlayan hayat ters dönmüş
Köpüren sularla güreşmekteler
Kulaçlar çırpınış ümitler sönmüş
Güç belâ kurtulmuş bekleşmekteler

Koca bir ormanın ortasındalar

Hep sana, hep sana yazıyorum, duy!
Bu gece kanında yine ben varım!
Aşkımı ruhuna kazıyorum, duy!
İçinde, canında yine ben varım!

Kulağına gelen her notadayım

Allah aşkı yaza yaza bitmiyor
Gece gündüz bu sarhoşluk yitmiyor
Düşüncem O olmuş, bir an gitmiyor
O yüce Varlık’ta yok olmuşum ben!

Şükür, yüreğimde sevgi teklendi!
Her sokak başına bir iz koymuşsun.
Yıllar yılı bir bu adres beklendi
Yol, özüme çıktı, meğer oymuşsun.

Paralel düşlerin esirleriyiz
Bu aşk, varılmaza götürür bizi.
Sevda sanatının son pirleriyiz
Allah’a bıraktık, O görür, bizi.

Aşkın, sızı sızı kalbe perçinli
Hangi kerpetenle sökebilirsin?
Sen benden yoğunsun, bense yeminli…
Karışımız, dibe çökebilirsin.

Baktığımda, ürperten
Sesler geldi derinden
Kaçtım, beni çökerten
Kör eden gözlerinden.

Dünyanın insanı beni yoruyor
Beş ben daha benden hesap soruyor.
Mizan kurulmadan, daha şimdiden…
İyi ki Yaratan beni koruyor!

Hırsız gözlüm, sessiz ağıtlar yaktık
Kupkuru gözlerle çok ağladık, biz!
Yaşamadık; sustuk, sadece baktık
Kendimizi yaktık, can dağladık, biz!