Ömer Faruk Girgin Şiirleri - Şair Ömer F ...

oturup dinlemek istiyorum
ruhun yaşamın etkinlik alanı
ama
rüzgar bile esmiyor sensiz...!

zamansız ölülerin gözlerindeyim
sıcak ve yakın...

sahipsizim...!

ona sözüm yok diyorum

gözlemlemek istiyorum

dalgın bakışlı şairleri

berrak suların ışıltısını ve köpüklerini

Bir anlam ararım yalnızlıkta
İyileşmeyen yaramdır o benim
Aranmasa da anlatır kendini o
Bir resimle, bir hayalle hele bazen güzel bir sözle
Ne kadar yalnız olabileceğimi sadece onlar anlatır bana
Yalnızlık geldiğinde de onu sadece yalnızlığından bilirim

Beyaz güller gibi dökülüyor şimdi karlar

Üşüyor yüzüm

Hızla geçiyor karabulutlar

kalbimin içinden
bir kalem
geçirebilsem de
ahh, sana bir kitap
yazabilsem.
çünkü,

Bu defa, çıplak göğün sisli akşamlarında yollarını sana adamış bir gizli tarikat üyesi gibiyim. Etrafım tanrılarla kuşatılmış, gözyaşlarım evlerin damından akıyor. Bakalım gözyaşlarım deniz diplerine karışırken, bana bu defa neler hatırlatacaksın. Hem, bak şimdi şarap içiyorum o güzelim avuçlarında. Bu defa daha ıslanıyorum. Sokaklar hafızamı okşuyor. Dişimin ağrısı diniyor seni düşünmelerimde. Edepsiz kahkahalar atıyor gibisin bir karış ötemde. Biliyorum. Sadece ben aldanıyorum gülüşlerine ve yazıyorum. Masa üstü hastalığı diyorlar bu yazmalarıma. Sen de aldanıyorsun her türlü bahanelerime. Oysa hayalinle gözlerinin rengini içiyorum şu kafiyesiz başkaldırışlarımla. Çünkü seninle dilleniyor avuç içlerim. Sana dokunamasam da içimi acıtıyor tüm gelememe mazeretlerim.Sonra şiirler okuyorum kısa fakat sadece sana. Bir de, dünyaları içine alacak büyüklükteki o güzelim gözlerindeki gözbebeklerini anlatmak istiyorum. Olmuyor. Bu defa da, en çok gözlerine uygun renk bulamadım hangisi olsa içim yanıyor, tenine uygun çiçek bulamadım hepsi kokusunu sanki senden alıyor. Oysa daha değişik sözler etmeliyim sana. Fakat kızarıyorsun. ”Dudaklarına bilindik sözler yakışmıyor” diyorsun. Fakat kucağına öylece birkaç laf bırakmak istiyorum. Utangaç halinle yoksun. Ben yine ruhuma tanık olmayan kişiye şükran sunmak biraz melankoliklik deyip birşeyler söylemek istiyorum. Fakat bunları burada yazamıyorum.
Olmuyor,
Her defa da, sen yine de küçük bir huysuz kraliçesisin, sultanlar sultanısın benim için. Kimbilir belki gün gelir de oturursun karşıma o sürmeli gözlerinle, dudakların bal havası verir dudaklarıma. Yumulurum güvercin ellerine. Belki zaman sadece gamzelerini doldurmuştur, gözlerine dokunmamıştır.! Bilirim. Anlarız yine birbirimizi.Çünkü kimsesizliğimizde yalnız ben varım, yalnız sen varsın gecelerimde. Hep bilirim bunu. ve hep sana güvenirim. Şimdi baldırların hiçbir kuşun içmeyeceği tenha nehir kıyılarıdır, hadi bu defa gel, naz etme de teninden içeyim suyumu…

Bugün öğretmenler günü
Bayramın annem,
Yine seni görmek, seni öpmek
Ve seni koklamak isterim delisiye
Hatta ismini bağırmak isterim göklere
Tıpkı eskisi gibi

Biz mevsimlerin buğusunda
sonsuz bir cennete gider gibi
doruklarda gezinen
iki bulut gibiyiz.
kopma benden çabucak
öylece kal biraz

Alaylıdır benim yalnızlığım
Alaylıdır bütün yalnızlıklar
Akşam saatlerinde bu şehirde
Şehir çok yakınınızdadır ama tutamazsın
Deniz çok yakınınızdadır ama tutamazsınız
Tutunacak tek dalı yoktur ağaçlarınızın