Omar Gümeli Şiirleri - Şair Omar Gümeli

Sözün özü
Berbattı
Burada konu yaşamaktı
Samimi bir merhaba ve
Ve ardı geleceği olmayan başlangıçlardı
'Söz' derler adına

Rüzgârı kulaklarımda
Çok uzun zamandır dinlemediğim ezgi
Tınısı ruhumda gezinir
İhmal ettiğim kendim
Gel diyor güzel günlere, gelsene
Her bir nota vuruşunda anaforum

Hayatımızın neredeyse tüm evresini eksik yaşadık ve hep böyleydik
Soğuk hep bize miydi
Bizimleydi bize
evet hâlâ yas yarımız çocuk ya

Dokunmadılar
Mistizm miydi
İliklerine kadar hissetmeye
Duraktaysan veya limanda
Dilediysen eğer

Bir kez gittiğim mekana ikinciye zor katlanıyorum
Bazan seviyorum gibi geliyor yeniden yine
Gün dönmeden olmaz diyorum
Geçtiğim yolları terk ediyorum sonra
Yeni çıkmazlara sapıyorum
Yaşadığım şehir göçüyor üstüme

Asla satın alamayacaksın
Ölmeden önce mutlaka anlayacaksın
Her şeyin bir hiç olduğunu kavradığında
Yanmış bir kibrİt çöpü olacaksın
Artık işe yaramaz bir malazda

Küçücük yuvarlak masa
Yıldız döktüler
Oturanlar denktiler
Dinleyiciler
Toprağın koynundan fışkıran taze mayıs yaprakları
Masayı rüzgarla bir yalıyorlardı

Öylesine doldu ki oda
Yer kalmadı bana
Git
Kurtar kendini dedi masa
Asla dönme bir daha
Bir kedinin bir köpeğin ömrünü geçeli çok oldu

Dünyanın en tatlı küfrüdür aşk
Ve aşk
Ve rakı
İkinci kadehten sonrası
Karşı boşa gelir aşk
Hayalidir yani

Bu dünyada başlayan her şey biter
Bak bardaktaki yarım suya
Isırdığı tosta bak kalan tarafına
Neyi sevdiysen
Kime göynünü böldüysen gidecek