Nuri Can Şiirleri - Şair Nuri Can

Bir masal çiçeği gibi yaşam
açmış göğsünü bahara
dallar salkım – saçak şiir

sevincin ırmakları akıyor
yüzünde mevsimlerin

Bir gece alıp başını çekip gitmeli bu şehirden
gecenin parmaklarından sızarken karanlık
şafak sökmeden
kimseler görmeden
dönüp bakmadan ardındaki uçurumlara
alıp sırtına dertleri, kederleri çekip gitmeli bu şehirden

Aşk bir masal mıydı?

Biz onunla birer martıydık aynı denizde
birer yolcuyduk sevgiye savrulan bir gemide
anlayın işte yalnızım şimdi
ben onu çok özlüyorum

Hangi dal inlemez kırıldığı yerden?
hangi yaprak bilmez ayrılığı?
estiğinde sonbahar rüzgarları…

Tomurcuklar üşümez mi?
incinmez mi küçük kalpler?

Mesut’a

Bir yanımız yüzümüzde uzayan hüzün
bir yanımız kalbimizde çınlayan yalnızlık
adım adım ateşlere basıyoruz

Taşır mı yüreğin bunca ağrıyı ihaneti?
göç eder mi acılar başka bir acıya?
yakınlaştıkça kıyısına uzaklaşır mı Aşk?
dayanır mı söz dudağındaki son sancıya?

paylaşır mı yalnızlığını bir dağbaşı ıssızlığı?

Sırılsıklam iliklerime işliyor nisan yağmuru
ılık bir rüzgar yalayıp geçiyor alnımı
sevgi tohumları ekiyorum yeryüzü cennetine
tomurcuklanıyor içimdeki güller
yeşeriyor yarınlar çimil çimil
rengarenk çiçekler açıyor usumun gergefinde

Dünyanın dört bir tarafına sevinçle geldin
bin bir çeşit çiçek gülümsüyor hayata
ben kederdeyim kan ağlıyor yüreğim
bir uçurum kenarına tutunmuş kalmışım
küskünüm bahar
papatyalar gülümsese de

Kalabalık kentler ürkütür yüreğimi
uğultular doldurur beynimi yürüdükçe
tüm gözlerden incinmiş bir bakış sızar istasyonlara
kirli vagonlarda taşınan ince bir hüzün gibi
ki,
hep aynı yerimi burkan

Şiirin İlk hali 1976


Nar çiçeğim
Kar çiçeğim
ey baharl gülüşlü gül