Nuri Can Şiirleri - Şair Nuri Can

Çağlardan çağlara bir köprü olan
Sessiz deryaların sırrı yunusum
Her gerçeği insan özünde bulan
Sonsuz sevdaların sırrı yunusum

Erenler katında hakka eriştin

Susku
bir çığlık
yürek içre
incinmiş bir sözcük belki
hasret yazılı bir şehirde
sızı

Gittin
Öksüz kaldı içimizdeki imge dağları
Silindi gül kokularından damıttığın sevgi
Sular çağıldamıyor artık
Şiirler dökülmüyor içimizdeki pınara
Titreyen rüzgarın dudaklarında

Sevmeyi Bilmek

“İnsanların çoğu, kaybetmekten korktuğu için, sevmekten korkuyor.
Kendisini sevilmeye lâyık görmediği için, sevilmekten korkuyor.
Düşünmekten korkuyor, sorumluluk getireceği için.
Duygularını ifade etmekten korkuyor, reddedilmekten korktuğu için.

Herkes kendi acısının rengini vurur çizdiği resme

Aşılmaz dağlardı yüklenen yarınlarıma
yollara özlemimi yıllara ömrümü taşıdım
donan yüreğimdi dünya
içinde gözlerimi sakladığım

Ey sevdiğim bir çiçeğe
Dokunki yansın yüreğin
Aşka yanmış bir yüreğe
Sokulki yansın yüreğin

Usul usul ince ince

Yüreğim çok acıyor iki gözüm
dokunma,
sorma ben kimim, adım ne, nereden geldim…
kim açtı bu kahrolası çukuru yüreğimde
kimi sevdim, kime özlemim
kaç yıl sevda doldu iliklerime

Kim bilir belki bir gün
damla olursun yanaklarıma sevinçten
beraber gülüp beraber ağlayacağız
srılacağız sımsıkı
bahar gelir yine dağlara
mehtabı öpeceğiz dudaklarından beraber

Günüm güneşim ol, ısınacağım
Ümit duvarım ol, yaslanacağım
Sevgi yağmurum ol, ıslanacağım
Gül kokun bir ömür tenimde kalsın

Gel sevgilim ol benim, düş kaçağım

Hasret çiçeğim (uyaklı)

Yağmurlar düşerken körpe bağına
süzülür damlalar gül yaprağına
takılıp gurbetin hüzün ağına
bir sen mi solarsın hasret çiçeğim