Nuri Can Şiirleri - Şair Nuri Can

Yürüdüm
yüreğimin yollarına sererek hıçkırıklarımı
yağmur yağmur tomurcuklara yağdı gözyaşlarım
en içli sevdalarla beslerken yüreğimi
duygularımı aşkın denizine düşürdüm
acılarki zemheri kadar karlı, bir yol gibi uzun

Seni nasıl unuturum
usul boylum
nasıl unuturum
deniz yeşili gözlerini
ipek sarısı saçlarını
kalbim kalbine düğümken

Seni kanayan bütün yaralara sarıyorum ey şiir
seni kanayan bütün acılara
kaynağına küsmüş pınarlara
çatlayan tomurcuklara, baharlara
çığlıklara, demir parmaklıklara
seni yarınlara umutla bakıp

Trenler gelip geçiyor
usumun uzayan raylarında lanetli
ağır bir ağrıyı taşıyor bedenime yıllar
kalbimin sızısında gam
dilimin yakarışında ürperiyor yapraklar.
usul usul yağmurlarda gözlerim

Saçlarıma beyaz çiçekler bırakarak
geçip gitti mevsimler
yorgun kanatlarında göçmen kuşların

ağaçlar yapraksız kaldı
çocuklar uçurtmasız, kuşlar şarkısız

Prenses’e

Yaralı yavru bir ceylandır bakışın
hüznün yamacında ürkek ve tedirgin
nereye gitsek avcılar peşinde ömrümüzün
hayat ki, ihanet dolu ah! kınalı kuş

Şimdi esrik gönül rüzgarları esiyor
uzak dağ başlarında
kuşlar göçüp gidiyor mevsimsiz
hatıralar yürüyor içimin dehlizlerinde
yaralı bir ırmak akıp gidiyor sessiz

Dönderme yüzünü kurban olaym
Sen ol bu dünyada güneşim ayım
Yalnız ben seveyim, ben okşayayım
Gezmesin bir başka el saçlarında

Kalbimin içidir en güzel yerin

Sevgiler kirleniyor sevgilim
uygarlık adına, çağdaşlık adına
umutlar kirleniyor sevgilim
havalar soğuk mu soğuk

insanlar eceliyle ölmüyor artık

Sen hiç ırmakların dilinden ağladın mı?
Almira
menekşe gözlü kız
çizdin mi sevdasını bulutlara rüzgarın
hayatın isyanına dokunup titredi mi yüreğin...
yedirdin mi yaban kuşlarına gözlerini çaresiz?