Nuri Can Şiirleri - Şair Nuri Can

Bırakın gideyim buralardan
başka acılar görmeden
saplanmadan son hançeri yüreğime ihanetin
kapımı çalmadan ecel
bırakın yurduma döneyim
varıp orada öleyim...

Bir akşam vakti, zamanı durdurup
ekleyip yıldızlara yalnızlığımızı
yaralarımızı sarıp
kanayan yüreklerimizle
çekip gitmek vardı buralardan ahhh!
nehirler, şehirler, ölümler geçerek

Yüzün aya benzerdi, ay yüzüne, kıskanırdı geceler yüzünü… Gözlerin parıltısını yıldızlardan alırdı sanki, yıldızlar parıltısını gözlerinden… İçim titrerdi her baktıkça yüzüne, sonsuz bir sevdayı anlatırdı menekşe gözlerin. Ben o sevdanın tutkunu olurdum…. Ay kokardı her yanın dolunaylı gecelerde, sevda kokardı boydan boya… Ben bir aya, bir sana vurgundum, kimse bilmezdi… Gecelere fısıldanan aşk sözcükleri kokardı sesin ruhumda... Bir senin için atardı kalbim… Kimse görmezdi…

Her gece ay ışığı olur doğardın gönlüme, yaprakların kımıldanışında, suların akışında, ceylanların bakışında seni bulurdum. sesini duyardım...
Sevdan her gün biraz daha büyürdü içimde, sığmazdı yere göğe, sığmazdı dağlara, ovalara, denizlere…

Geceleri sensiz kaldığımda, yalnızlık bir bıçak gibi saplanırdı yüreğime. Yinede gönlüme birkaç umut ve sevgi kırıntısını toplayıp acemice şiire dönüştürürdüm. Her dizesi seni anlatırdı, her dizede sen kokardın… Her dizede hayalin olurdu, gülüşün, duruşun, sesin olurdu, sen olurdun… Saklardım yazdıklarımı kimse görmesin, kimseler bilmesin diye, kimsenin bulamayacağı yerlere saklardım…

Ne zaman
savaş bültenleri alsam
antenlerde
çocukların çığlığını duyarım
dünyanın bir yerinde
acı feryadını annelerin

Merhaba Gönül Dostum
Aramızdan ayrılalı kaç yıl oldu bilmiyorum. Bildiğim tek şey özlemin her gün biraz daha artarak doluyor yüreğime...

Sen değerli gönül dostuma bu mektubu yazarken içimde duyduğum derin hüznü anlatamamanın imkansızlığıyla kıvranıyorum. Gönül isterdi ki, her yaz beraber olalım, acılara, zorluklara birlikte omuz omuza yürüyelim. Sen olmasanda şu an yanımda bilki, söylediklerin, yazdıkların, düşüncelerin, sevgin, dostluğun hep benimle beraberdir...

Önceydi... Çok önceydi... Çocuktuk nisan yağmurlarına sığınan ümitlerimizin ardından göz kırpardı güneş, güzel günlere. Hep sevinçlere, sevdalara gönül bağlardık, koşardık ardından çağlayanların, çiçeklerle gülerdik. Acıları tanımamıştık henüz...

Hayat bu sevdiğim,
bir varmış bir yokmuş gibi
sürükleyip götürdü ömrümü işte
bazen kırılmış dallarda ince bir sızı
bazen ağlayan gözlerde,
süzülen bir gözyaşı gibi yalnız kaldım

Mevsim bahar
suların coşup taştığı zamandır şimdi
morgüllerin açtığı zaman.
ben soğuk ayazlarda
hüzün yağmurlarında,
gam yangınlarında kaldım ah! belalı başım

Gün ışınlarıyla işlenmiş bir çiçeği
bu akşam koparıp bastırdım gögsümün üstüne
dindirsin diye yüreğimdeki sızıyı

sen ay ışığıyla süslenmiş penceremde
gece gözlü güvercinimsin

Ey benim ay ışığı kadar güzel sevdiğim
sen de ay ışığı gibi beni terkedip gitin...

Gözlerimden damıttığım bir şiir gibi kaldın ömrümde...
Nuri CAN

Hüznün yangını yüreklerimizde
ellerimizde yenilgilerin tortusu
bir ölüm ıssızlığıdır sürüyor sokaklarımızda

seni kimlere sormalıyım şimdi, kimlere
hangi küskün bahara