Nuri Can Şiirleri - Şair Nuri Can

Hayat bu sevdiğim,
bir varmış bir yokmuş gibi
sürükleyip götürdü ömrümü işte
bazen kırılmış dallarda ince bir sızı
bazen ağlayan gözlerde,
süzülen bir gözyaşı gibi yalnız kaldım

Keşke göz yaşları silip süpürseydi ülkemin çektiği bütün acıları.

Bazen sokaklara çıkıp haykırmak istiyor insan deliler gibi Tüm ülke bağırıyor kimse kimseyi duymuyor, anlamıyor, sevmiyor. .

Uzak kalamıyorsun gördüğün çirkinliklerden, ne kadar çabalasan da. Çocuklara uzanan kirli elleri görüyorsun dini kullanıp, öldürülen kadınları, kapatıyorsun gözlerini vijdanın kanıyor.
Hayal kurup umudun bendine sığınıyorsun fakat olmuyor. Irzına geçilen kadınlara, çocuklara çare olamamak kahrediyor insanı.

Bir kadın satıyorsa vucudunu
kirli para karşılığı
doyurmak için çocuklarını
onu lanetlemek yerine
utanmak gerekli mi dersin?

Tomucuk tomurcuk sevdiğim sensin

Tomucuk tomurcuk sevdiğim sensin
canımı uğruna verdiğim sensin
aşk ile bezenmiş halılar gibi
bir ömrü önüne serdiğim sensin

İnsanların ne kadar kötü olduğunu görmek beni hiç şaşırtmıyor, fakat bu yüzden hiç utanmadıklarını görünce hayretler içinde kalıyorum. (Goethe)

Yaşam yanıbaşımdan akıp gidiyor ve ben bir türlü yetişemiyorum. Yüreğimde buruk bir acıyla bakakalıyorum ardından. Anılardan kırıntılar var hatırımda, anlamsız ucuz zamanlara dair. Oysa anlamı olan bir şeyler arıyorum geçmişimde... Anlamı olan bir şeyler girsin istiyorum hayatıma...

Hayatın bir yerinde bir fotoğrafa girmeye zorluyorum kendimi. Ama hep kenarda kalıyorum. Ben mi seçiyorum orayı hep? Yoksa onlar mı bana uygun görüyor, kestiremiyorum? Hep orada, yalanın, üçkağıdın, ikiyüzlülüğün, yalakacılığın olmadığı yerde kalıyorum. Hep kenarı uygun görüyorlar bana. Ortaları yalancılar, yağcılar, onursuzlar, üçkağıtçılar kapıyor...

Bir AŞK Masalı

Binlerce renk renk çiçeğin açtığı, bitkilerin bittiği, sürü sürü kuşların geçtiği, pırıl pırıl suların aktığı, çeşit çeşit hayvanların barındığı bir dağın yamacında güzeller güzeli Dilara adında bir kız yaşarmış. Her sabah kalkar huzur ve esenlik içinde türküler, şarkılar söylermiş… Kiraz dudaklarından tane tane mutluluk dökülürmüş yamaçlara…

Dilara her sabah uyandığında dağlara bakıp yüreğini bin çeşit renkle nakış nakış işler, güneşin rengiyle sevgisini, umudun mavisiyle umudunu süsler, çağlayan sulara, esen rüzgarlara bakıp bakıp sevinç pırıltıları serpermiş gözlerinden…

Karlı dağ yamaçlarında vurdu beni avcılar
yaralı uçurumlarda uçmayı unutmuş,
kanadı kırık bir kuş gibi kaldım...

Ellerimde kalbimin atışları
dudakğımda hasretin yakarışları

Önce beni benden aldın
sonra kalbimi
sonra umutlarımı
sonra hayallerimi...
özgür düşlerimi
ve sevinçlerimi

Türküler bırak pencereme

Ben hep hüzünlü şiirler yazayım sayfalara
acılardan biriktirdiğim yalnızlığımla
derdimle dertleneyim, kederimle kederleneyim
varsın boynu bükük rüzgarlar essin saçlarıma

Ne zaman sonbahar gelse, sarı sarı yapraklar düşse dalından ve sürüklense rüzgarın önünde bir yaprak. Ne kadar ısıtırsa ısıtsın dağları, ovaları güneş; ne kadar sıcak ve parlak olursa olsun gökyüzü, üşürüm, ürperirim içimden! .. Üstüme üstüme yürür hüzünlü güz günleri...

Bilirim ki, acılardır yüreğimde yankılanan ve içimdeki sevdadır acı veren her andığımda yurdumu. Şimdi her zamankinden daha yorgun ve çaresizim. Her zamankinden daha çok muhtacım sana anlıyor musun? Özlemin içimde ateş olup yaksa da vucudum buzlar içindeymiş gibi titriyorum! .. Dışarıda kırk derece sıcak var, insanlar serinlemek için habire sulara koşuyor ama ben kar altındaymışım gibi titriyorum, üşüyorum. Anlıyorum ki, beni hiç bir şey ısıtamayacak senin kollarından ve sıcak sevginden başka...
Hicran dilsiz, yaş gözsüz, mevsimler güz
şair suskun, şiir suskun, tar sözsüz
yine boyun büktü akşamlar öksüz