Nuri Can Şiirleri - Şair Nuri Can

İnsan ömrü yaprak gibidir
önce filiz verir yeşerir
sonra dalında
tek
tek
dökülüverir…

İnsan ömrü yaprak gibidir
önce filiz verir yeşerir
sonra dalında
tek
tek
dökülüverir…

Ey uğruna bunca kahır çektiğim
yollarına gözlerimi ektiğim
sanadır bu çağrım sana sevdiğim
işit beni, dinle beni, duy beni...

sil şu gözlerimin akan yaşını

Bir akşam vakti, zamanı durdurup
ekleyip yıldızlara yalnızlığımızı
yaralarımızı sarıp
kanayan yüreklerimizle
çekip gitmek vardı buralardan ahhh!
nehirler, şehirler, ölümler geçerek

Ne söylesek dil buruk, kelimeler ölü, ses kırık
oturup bir şiir yazmak istersin gurbet kıyılarında
sıla ve özlem gelir dağ gibi oturur omzuna
bir yanın yıkılmış viran bir köy, bir yanın karakış
yorulursun çıkmaza yürümekten
üzülmekten, boyun bükmekten

Ne söylesek dil buruk, kelimeler ölü, ses kırık
oturup bir şiir yazmak istersin gurbet kıyılarında
sıla ve özlem gelir dağ gibi oturur omzuna
bir yanın yıkılmış viran bir köy, bir yanın karakış
yorulursun çıkmaza yürümekten
üzülmekten, boyun bükmekten

Bir ninniyi kıskandıracak kadar güzel sesiyle çakıl taşları arasından sızıp gelen su, çimenler, dağ çiçekleri, ceylanlar, kuşlar, denizler, yeni doğmuş süt kokan bebekler, güller, toprak, rüzgarda nazlı nazlı devinen yapraklar, ağaçlar, kısacası her şey. Ne yana baksam her şey bana insanları anlatır. İnsanların inceliğini, duyarlılığını, insancıllığını, sevecenliğini ululuğunu, yaratıcılığını, sanatçılığını.

Ya güller? Gülleri anlatacak kelime bulamıyorum. O üstün gururlu, minnet nedir bilmeyen; kendinden, güzelliğinden emin güller..... Güller bana daima genç kızları hatırlatır. İnce, hassas, kızararak bakan, soluveren, hemencecik küsen, kırılan; tatlı bir söze, bir gülümseyişe hemen yüreğini açıveren genç kızları hatırlatır... Güller ki; her yaprağı binbir anlam, binbir renk, ahenk dolu.

Dünyada bunca yıkım, kıyım,zulüm,ihanet ve kötülükler olmasına rağmen; yine de insanlar hakkında kötü düşünemiyorum. İnsanları öylesine güzel, öylesine derin, anlamlı, zarif, sevimli düşünüyorum ki; onları güneş gibi sıcak, toprak kadar vefalı, su kadar temiz, çimenler gibi zarif, ceylanlar kadar güzel, kuşlar gibi özgür ve verimli bir toprak kadar üretken ve olgun düşlüyorum.

Umuda sarılmayı öğren ömrüm
güzlere darılmayı
düştüğünde varolmayı
yoksa boğulup gidersin hayatın kirli sularında

kimse anlamadı yüreğine sızan şiirleri

Aramızda
hainler var, katiller var, acımasızlar var
hangisini yazayım,
hırsızlar var, aldatanlar, aldananlar var
düşene tekme atanlar, umuda kurşun sıkanlar
doğruya çelme takanlar

'Od düştüğü yeri yakar,
Değme dalda gül mü biter?
Ko dört dilin, çok kuş öter,
Bülbül ünü gelmemiştir.'
Karacaoğlan