Nuri Can Şiirleri - Şair Nuri Can

Bir ninniyi kıskandıracak kadar güzel sesiyle çakıl taşları arasından sızıp gelen su, çimenler, dağ çiçekleri, ceylanlar, kuşlar, denizler, yeni doğmuş süt kokan bebekler, güller, toprak, rüzgarda nazlı nazlı devinen yapraklar, ağaçlar, kısacası her şey. Ne yana baksam her şey bana insanları anlatır. İnsanların inceliğini, duyarlılığını, insancıllığını, sevecenliğini ululuğunu, yaratıcılığını, sanatçılığını.

Ya güller? Gülleri anlatacak kelime bulamıyorum. O üstün gururlu, minnet nedir bilmeyen; kendinden, güzelliğinden emin güller..... Güller bana daima genç kızları hatırlatır. İnce, hassas, kızararak bakan, soluveren, hemencecik küsen, kırılan; tatlı bir söze, bir gülümseyişe hemen yüreğini açıveren genç kızları hatırlatır... Güller ki; her yaprağı binbir anlam, binbir renk, ahenk dolu.

Dünyada bunca yıkım, kıyım,zulüm,ihanet ve kötülükler olmasına rağmen; yine de insanlar hakkında kötü düşünemiyorum. İnsanları öylesine güzel, öylesine derin, anlamlı, zarif, sevimli düşünüyorum ki; onları güneş gibi sıcak, toprak kadar vefalı, su kadar temiz, çimenler gibi zarif, ceylanlar kadar güzel, kuşlar gibi özgür ve verimli bir toprak kadar üretken ve olgun düşlüyorum.

Umuda sarılmayı öğren ömrüm
güzlere darılmayı
düştüğünde varolmayı
yoksa boğulup gidersin hayatın kirli sularında

kimse anlamadı yüreğine sızan şiirleri

Aramızda
hainler var, katiller var, acımasızlar var
hangisini yazayım,
hırsızlar var, aldatanlar, aldananlar var
düşene tekme atanlar, umuda kurşun sıkanlar
doğruya çelme takanlar

'Od düştüğü yeri yakar,
Değme dalda gül mü biter?
Ko dört dilin, çok kuş öter,
Bülbül ünü gelmemiştir.'
Karacaoğlan

Türküler söyle dost yüreğine
gülümse güneşe umut yeşersin
yarına güneş yeniden doğacak diye bir ümidin varsa
bahar gelsin dağlara, ovalara
.../
kır çiçekleri kırılmasın kirpiklerinde

Mecnunum çöllerde kervanım sensin
lokmanım, ilacım, dermanım sensin
idam mahkumuyum fermanım sensin
divan kurulmadan gel sar yaramı

yüce dağ başına duman çökmeden

Ayrılığın gözleri sel, dağları duman
bir çoban kavalıdır yüreğimde her gece ağlayan
sesimde fasılasız figanlar
göğsümde kırık karanfil feryadı
korlar akarken dilimden
sözcükler ölüyor dudağımda sessizce

Ayrılığın gözleri sel, dağları duman
bir çoban kavalıdır yüreğimde ağlayan her gece
sesimde fasılasız figanlar
göğsümde kırık karanfil feryadı
korlar akarken dilimden
sessizce ölüyor sözcükler dudağımda

Cümbüş kırık, neyzen suskun, ney suskun
geldi hazân, yine hüzün, yine gam
şarkı suskun, meyhan suskun, mey suskun
geldi hazân, yine hüzün, yine gam
gönüllere elem konuk her akşam...

Gel ey çöllerin kavruk çiçeği
göğsümün kanayan pınarından
bengisu tadında al bir tas su sana
yudumla, iç kana kana..

Ilık bir düş vakti,