Nuri Can Şiirleri - Şair Nuri Can

İçimdeki papatyalar yolundu
tomucuklar kırıldı
ben kırıldım
en çok da sevdiklerime
ne yana vursam içimde bir şiir ürperir
hangi türküye uzansam bir gurbetçi ağlar

Ay kanaması ince bir hüzün hayat
Bir bahar dalı kırılmış içimde
ince bir sızı gibi akıyor duygular derine
ruhumda bir ağlak adam kalmış yalnızca

Ne güneş gülümsüyor artık sımsıcak

Ben öleceğim gülüm kimse bilmesin

Yüreğin nereye denk düşerse, oraya koy beni gülüm. Oraya götür nereye giderse… Ey gül, ey güller güzeli gül…

Dikenli de olsa da sevda yolları... Kanasa da yüreğin, gözyaşı olup aksa da gözlerinde damla damla hasret… Yalnızda kalsan kalabalıkların ortasında, üşüse de sesin, yüreğinin en sıcak yanına koy beni gülüm...

Ben seni gönlüme koydum, ömrüme yazdım
Dilde nefesim, türküde sesim oldun
Bir nazlı yaprağa ttutundum düşerken
Dalda gülüm şiirde hevesim oldun

Bir akşam vakti, zamanı durdurup
ekleyip yıldızlara yalnızlığımızı
yaralarımızı sarıp
kanayan yüreklerimizle
çekip gitmek vardı buralardan ahhh!
nehirler, şehirler, ölümler geçerek

Bir sevdiği olmalı insanın
kalbi yalnız senin için atmalı
bakışı gül, teni gül
hasreti gül kokmalı.’
rüzgar kokusunu getirmeli
kuşlar sesini

Bir sevgilim olsaydı
boyu uzun serviler gibi narin
yanağı al, dudağı bal
gözleri mavi gök gibi berrak
göksü güvercin gibi ak
saçları gül bahçesi

İsterdim ki,
gurbetin bu tenha kıyısında
bir beyaz güvercin olayım
durmadan kanat çırpayım sana doğru.

beyaz bir at olayım

Çocuktum, bir hayal kurmuştum
şair olacaktım
sevdalısı olduğum çiçekler sunacaktım,
şiirler yazacaktım kara gözlü bir kıza
yazamadım bağışla beni hayat

1
Bırakın Sılama Döneyim

Bırakın gideyim buralardan
başka acılar görmeden
saplanmadan son hançeri yüreğime ihanetin