Nimet Öner Şiirleri - Şair Nimet Öner

Bekle

Dur diyorum yüreğime dur cellat-ı uyandırma, ürkütme bin yıllık yolldan gelen narin sevgileri..
Usul usul ak ses çıkarma
Sebatın evinde isyanın işi ne?

Beklemekten Başka Şiir Bilmiyorum

Kapı aralığında kaldı sesin,
bir “hoşça kal” bile değildi
susmanın en ağır haliydi.

BEN BU GÜN TERKEDİYORUM KENDİMİ
Gözlerini güneş sandım ve yalancı bir sabaha açtım gözlerimi, Azra yüreğim vakitsiz öten bir kuş gibiydi boynunun vurulacağını bilmedi-bilemedi. Şimdi unutmaya çalışmalıyım sana dair herşeyi…
Mesela; gözlerimden bakışlarını düşürüp unutmalıyım gözlerini, Hayalimde sis bulutları arasından bakarken bile, hani şu aklıma nifak katan gözlerini. Kuyusunda boğulduğum, kuytusunda savrulduğum, kuyruğunda mülteci, Kirpiğinde sararan bir yaprak gibi asılı kaldığım.
Gözlerin diyorum sevgili; Pervane misali ateşine koştuğum, Konuştuğum…
Sustuğum…
Coştuğum… Durduğum… Bakmaya kıyamadığım, bakarken doyamadığım, Aklıma her gelişinde darmadağın olduğum…

Ben Buradayım

Bir kadın vardı,
gülüşü bahar gibi,
ama içinde bin sonbahar susmuştu.

Bir ırmağın asi kolları

Sen bakma sitemkârlığıma
Aynı gökyüzü altında olduğumuz için şükrediyorum aslında
Bazen hasretin dayanılmaz oluyor
Sabrın sadrı yoruluyor

Bir İstanbul hatırası

Bir İstanbul akşamı Vakitlerden Kadıköy
Dağ dağa küsmüş gibi bir zaman asılı duruyordu İstanbulun gerdanında
Akşam toplanıp giderken,
Geldi bir şair! şiir kokan elleriyle, birer tebessüm çizdi gamzelerime...

Bir Kadının Gölgesi

Sen
benim içimde sakladığım öteki ben misin
Gece ne zaman başlasa
ayak seslerin düşüyor içime

Bir Kadının Gölgesiyle Konuşması

Gölge
sen benim kendime bıraktığım son mektupsun
Ne yırtabildim
ne yakabildim

BİR NEFES ŞİİR

Bir nefes gibi girer hayatıma
Sessiz ve derin
Yorulmuş yüreğime dokunur
Ve beni biraz olsun hafifletir

BİR NEFES ŞİİR

Bir nefes gibi girer hayatıma
Sessiz ve derin
Yorulmuş yüreğime dokunur
Ve beni biraz olsun hafifletir