Nimet Öner Şiirleri - Şair Nimet Öner

O sevgi dolu yüreğinden öpeyim çocuk
Öpeyim ki, sevgin bulaşsın nefesime.. Ve o sevgiyi katayım gittiğim her şehrin rüzgarına suyuna.. Adı aşk olsun, adı sevda, adı merhamet olsun, adı eşitlik....

O gözlerinde yanan ışıklardan öpeyim çocuk
Öpeyim ki, aydınlık yüreğime işleyip meşale olsun yazdığım şiirlere...
Okuyanların içine ırmak olsun su serpilsin gönüllere

Toroslar’ın güneyinde bahar kaçağı bir güne uyandım. Bu sabah güneş bütün cömertliğiyle gülümsüyor, havada hafif rüzgar ve güneşin cazibesi göz kamaştırıyor. Açıkcası insanı sarhoş edecek bir gün. Kızım ‘’bugün pazara gidelim,’’ diye bir teklifle geldi.Her ne kadar baharın ayak sesleri duyulsa da yorgun ruhum gün yüzünü göremeyecek kadar mecalsizdi lakin tekliften ziyade teklifi yapanı kıramadığım için kabul ettim.
Evden çıktık, aslında çok hoşlanmam pazar alışverişi ve gezmelerinden… Hani bazen olur ya; herşeye rağmen bir kuvvet sizi çeker ve kısmetinizde var olanı yaşatıncaya dek pes etmeden çalışır. İşte öyle bir şey…
İstemeye istemeye gittik, tezgahların kurulduğu caddeye daha ulaşmadan telaşları hissettim, insan kalabalığı, birbirine karışan kokular, sesler yerli yersiz alanı dolduran süluetler.
Pazarın girişinde yaşlı bir hanım hemen gözüme ilişti; Yeşilin her tonunu içinde barındıran bir entari ve başını salaş bir şekilde örten şalıyla sandalyesinde oturmuş bir yandan küllü sesiyle ‘’köy ürünleri bulunur, ‘’diye bağırıyor diğer yandan da gelip geçenlerin gözlerinin içine bakıyordu delici bakışlarıyla…
Ellerindeki tabakanın işlemlerinde yılların asaleti ve bir o kadar da yorgunluğu duruyordu. Parmaklarının arasına sığdırdığı tabakadan bir yandan tütün sarıyor, bir yandan da üzerinden nefti bir koku yükseliyordu. Dikkatimi fazlasıyla üzerine çeken kadının garip bir aurası vardı. Hem iticiydi hem de bir o kadar çekici… Onun hemen karşısında halka tatlı yapan küçük bir tatlıcı dükkanı vardı. Çocukluğumdan bu yana çok sevdiğim bir tatlıdır, hele sıcak ise. Pazar kalabalığına girip satıcıların yalvaran bakışları ve soğuktan morarmış ellerini görmek istemiyordum. Kızıma; ’ben şu tatlıcıda oturup seni bekleyeceğim, kalabalık belki yorar, kafam kaldırmaz, ’ dedim o da anlayış gösterdi, ‘sen git alışverişini yap, gel’ dedim. Kadını oturduğum yerden bir süre seyrettim. Birilerini uzaktan seyretmekle yanında oturup aynı havayı solumak bambaşka bir şeydir. Dayanamayıp yanına gittim, ‘’Kolay gelsin’’ dedim ve yanındaki tabureye oturdum. ‘’Hoş gelipsen’’ dedi. O kadar ilginç bir kadındı ki her halini görmek- anlamak istiyordum.
Ben varlığını, duruşunu, yaradılışını, hal ve hareketlerini büyük bir titizlikle incelerken o hırçın ve öfkeli bir şekilde sağa sola küfürler savuruyordu. Hani şu hiçbir insanoğluna yakıştıramadığım basit cümlelere bezenmiş zayıflığın en büyük göstergesi olan küfür diye nitelendirilen şeyi…

Ben ölünce şair olacağım

"Aklını maviyle bozmuşsun dedi adam" !
"Hayır" dedi kadın "mavi aklımı bozdu" ..
"Peki ne olacak böyle" diye sordu adam?

Aşkın kıblesi

Dolunay vurmuştu pencereme tüm ihtişamı ile
Giyinmişti gümüş entarisini süzülüyordu kadife kadife
Bir kadın saçlarını tarıyor du karşı camda!
saçları gümüş rengi, entarisi düş kırığına çalıyordu..

Gün ışığı ile yarışan yaramaz çocuklar gibiyim bu gün!
Bir tarafım büyümeye hevesli,
Bir tarafım çocuk kalmaya direniyor..
Kozasından yeni çıkmış kelebek gibiyim!
Hem korkak, hem cesaretli..
Hem doygun, hem meraklı..

Alvina

Dokunma Alvina

Bırak bir müddet daha kanasın yara

Kadın ve şiir

Şair dedi ki; gözlerindeki mıknatısın farkında olsan, Vallahi gözlerini açmazdın!..
Hat ustası dedi ki; ayetlerde bismillah kaşlarından başlar, boynumu büküp elhamdülillah derim!..
Ressam dedi ki; gökyüzünden düşen bütün hareler gözlerinde toplanmış hiç bir fırça yetmez bir katresini çizmeye..!
Kadın sustu, bir şiir yazdı.

Sus dedi kadın, adam sustu!
Sus dedi adam, kadın sustu!
Ve sustu Kainatta güzel olan tüm sesler
Kuşlar sustu, çocuklar sustu
Çağlamadı artık çağlayanlar.
Şiirler yazılmadı birdaha, sözler kağıdın gerdanına devrilmez oldu..

Kaç ömür sonra bitecek hayatın gürültüsü boyunca uzayan gitmelerin?
Ben yolculamaktan yoruldum,
Sen gitmelerden yorulmadın...
Ben vedalardan yoruldum, sen merhabalardan vaz geçmedin.
Kaç kez vurulur insan aynı yerden?
Söylesene, kaç canı var seven yüreğin?

Sen güzel adam;
Hayat, kötü davrandı sana biliyorum!
Çok şey aldı götürdü
Çocukluğnu, gençliğini, hayallerini..
Ama şunu da biliyorum ki, İçinde inanca dair tüm kaleleri yıksa da, sen yeni kaleler yaptın omuzlarına..
Öyle ki, yaralı bir kuş konabilir, ağrıyan bir baş düşebilir!