Nimet Öner Şiirleri - Şair Nimet Öner

Handan – Suskun Bir Gülüşün İçinden

Bir kadın var...
Adı: Handan
Adı kadar ağır bir zaman taşıyor sırtında
Her tebessümünde,

Suskun Gül Bahçeleri

Kadınlar bazı sabahlar
bir çiçek gibi uyanır yalnızlığa
Ne su isterler ne güneş
Sadece unutulmak isterler

Suskunlukla Konuşmak
‎(Şiirin Masalı)
‎
‎Sustum…
‎Çünkü her kelime
‎bir başka veda gibi düştü içime.

Bazen yeryüzü mekanım derim bir ot ile büyür ellerim
Bazen gökyüzü mekanım diye, yıldızlarla el ele yürürüm
Sonra iki cihan arasında bir boşluğa düşer, bir aydınlık büyütürüm
Bazen güneşi taşırım yüreğime
Bazen ayı taşırım göğüs çeperimde

Takas

Dün gece yine bir koşu bize gittim
Duruyorduk terasla gökyüzü arasında sen yıldızlardan taç yapıyordun saçlarıma
Ay diş biliyordu sana

Molla Kasım'a söyleyin, şu bizim Yunus ölmedi! Yaşıyor..
Sevgiliye kavuştu! ve huzuru-mahşerde, seni bekliyor..
Artık "sarı çiçeğe" anasını babasını sormuyor!
O, çiçekler içinde uyuyor..

Molla Kasım'a söyleyin, şiirleri tükenmedi!

TANRI, "SUS !" DEDİ BEBEĞE !

Bebekler gelir dünyaya,

SON KEZ GÖRMEK İSTEDİ

Son defa göreyim seni dedi adam.
O söz,
bir vedanın değil,
bir cehennemin kapısıydı.

Sonsuz ecelin kinaye si


Önce ay ilişti geceye tüm haşmetiyle..
Sonra, bir yıldız konakladı ayın kirpiklerine..
Daha sonra, Züleyhanın gözleri düştü odanın penceresinden içeriye..

Düşleri Bir Deftere Çizdim

Akşam olunca kız odasına çekildi.
Ceplerini boşalttı
Bir salıncak,
bir şemsiye,