Nilgün Acar Şiirleri - Şair Nilgün Acar

Ansızın
ansızın aşk yaralanır
kopar içinde birşeyler
kırılır o incecik kristal
bir boşluğa düşersin
öylece şaşkın kalakalırsın

Şu an denizi özlüyorum seni özlediğim gibi
sımsıcak güneşin altında göğsü yalımlanan
pırıl pırıl capcanlı rengini adımdan alan
gökyüzüyle hem hasret hem sarmaş dolaş
hırçın dalgalarla yüreğimin kıyılarına vuran
gözlerinin Eros'udur tüm tarihime yazılan

Bir tutkusun bende
her an doludizgin yaşadığım
hayallerim umutlarım
geleceğim herşeyim sende
ve işte geldim kucakla beni
tut ellerimi aç yüreğini

Düşünme dostum böyle derin derin
bak beteri var beterin
nasılsa sonu gelmez dertlerin
bil ki hayat bir varmış bir yokmuş

bırak elinden içki kadehini sigarayı

Ellerine dokunuyorum gecenin
sesleri kulaklarımı öpüyor usulca
gökten bir yıldız kayıyor
ezgiler meltem dudaklarda
sonsuz özlemim boşluğa yazılıyor
çağır beni yanıt ver çağrıma

Soluksoluğaydı
mektubun
alev alevdi
kasıklarındaki ateş
sönünce
sevgin bitti mi

Sana gül kokulu bir gülüş sunuyorum
al umudun mutluluğun olsun
çoğalt dudaklarında
gelincikler halay tutsun
tüm anneler gülebilirse
dünya ışıklı mavilerle boyanır

CADDELERDEYİM
Hayatı yaşıyorum. Hem normal hem de normal olmayan yanlarıyla.
Aslında: Gerçekten çok mutluyum. Evimin tüm yönetimi bende. Mutfak gereksinmeleri ya da diğer tüm gereksinmeler için, alışverişleri ben yapıyorum.
Bu: Çok hoşuma gidiyor. Tek başıma da yapabiliyorum. Ama çoğu kez, Yağmur benimle geliyor. Hayatın, bu yönlerini bilmiyordum. Öğrendiğim, o kadar çok şey oldu ki…
Akülü sandalyemle, tek başıma gidiyorum işime-alışverişime-gezmeye ve deniz kıyısına. Bunlar normal sayılabilir. Ama: Yüzeyin altındakiler bambaşka.
Evimin kapısından başlayalım. Kapının önünde,on-onbeş santimlik bir yükseklik var. Arabamın hızını 4’e alıp zıplıyorum. Bunu: Genelde, bir kerede başaramıyorum. Birkaç deneme gerekiyor. Çıktıktan sonra, kapımı örtebilmek için de, tokmağa bağladığım kurdeleyi, sol elimde tututuyorum. Ve hızla çekip kapatıyorum kapıyı.

Tüm acıları yükleniyoruz
sessiz ve yakınmasız
yaz güneşini içen koruklar gibi
durmadan dönüşüyoruz
zamanın bereketli toprağında
çağları büyütüyoruz

Kan içinde her yanım
dudaklarımda beyaz gülüşler
kelebek tozları yağıyor üzerime
dere oluyor şebnemler
çöl kuraklığında köklerim
eller uzanıyor koparmak için