Yağmurun gözyaşlarıdır kapımı çalan camımı tıklatıp kaçan..
Yağmurun gözyaşlarıdır hepsi adam hepsi çocuk
Kalbinin atışını hissediyorum- görüyorsun
Aşka hasta aşka inat aşka tomruk aşka koşan her dize
Kimi sabırsız çıkıyor merdivenleri
Kimi iniyor boynu bükük boyumun ölçüsünü aldım dercesine
Hepimiz aşka yolcuyuz…
Aşktan dilim yanmış, aşktan eskimiş yollarım
Bin bir bordo gülden geçmiş im, canım
Okyanus çiçeğim, akşamdan kalmışım
Bi şenliğim şarabım
Bir mutluluk uğruna yollar aradım
Yazmam yalnızlığımı sardı sarmadı
Kaçamak sözler ardından ağır yıkım
Külliyesine dua okudum olmadı
Destur erkek geliyor
“Aşksızlara Verme Öğüt “ Öğüt cevaz gerek nene
Alnım apak dilim çetin gözüm yeşil çulum pembe
Günbatımı sessizce kalkıyor yüreğimden
Bir yüklü baştarda meçhule adım adım
Varla yok arasında bir incecik çizgi yaşam
Çizilmişiz kurşunkalemle bir silgiye mahkûm
Her şey insanlar için hepsi devamsız
YALNIZLIĞIN KOYNUNDA
Herkes yalnızca kendi acılarını büyütür
Herkes yalnızca kendi acılarını anlatırken
Ballandırırken yüceltir
-
Mahir Odabaşı
-
Erdal Ceyhan
Tüm Yorumlartebrikler... başarılar
Sevgili Alaz,
Hep büyük şiirleri sen mi yazacaksın. Sonra bize ne kaldı. Bu şiirinde de dağ çiçeklerinden başladın, kent merkezlerine indin..İnsanın kalbine girdin. Neyse 'Umutsuzluk Yok..' Bu daha da güzel. Eline sağlık Nil usta..Gerçekten ustasın her hususta..