Nihal Bıkım Şiirleri - Şair Nihal Bıkım

AŞK BİTTİ

Ne zamandı bilmiyorum
Bir aşk böyle bitmişti.
Üstelik kaynıyordu kanımız,
İçiyorduk mutluluğu kana kana.

Asortik şarkılar bilmem ben.
Bir türkü bilirim,
Bir de stran.
Ve hepsinde sen canima can.

Seni aldım sesime kattım,
Düşüme kattım.
Ömrüme Kattım.
Bana kattım.
Ah susarak...
Susarak bana kattım

Sevgilim,
Güneş bizim için doğsun karanlığın üzerine.
Ay bizim için nöbet tutsun gecenin meraklı gözlerine.
Bizim için sevişsin yıldızlar birbirleriyle.
Çiçekler bizim için salsın en güzel kokularını
Sabahın ilk demlerine.

Olur da bakmak gelirse aklına
kalbinin en kuytu kösesine,
Ve olur da bulamazsan beni orada
Suçlama cancağızım suçlama.
Zira çok ay ve çok güneş geçti gitti üzerimden
Sen şizofrenik ruhlarda mola verirken

Çocukluğum kör bir sevgisizin
Çatallı sesinde öldü.
Oysa merhametli bir annenin
Saçlarımı okşaması kadardı
İyileşmesi kederimin.

Bense ölmek istemedim de hiç,
Ama bazen hani bir çocuk ölür ya içinizde
Hani esmerdir ya yüreği,
Ve bulutlu gözleri,
İşte o zaman var ya,
İşte o zaman,

Olamasan da yanımda
Anılar var ellerini bıraktığın avuçlarımda.
Hem anılar da şarap gibi bazen,
Güzelleşiyor adını andıkça.

Katar katar şarkılar geçiyor içimden cilveleşerek.

Yokluğun volta atıyor yüreğimde.
Karanlık bir sokakta boğuyorum adını,
Geceye asılı kalıyor adının heceleri.
Oysa sözü vardı bana düşlerimin,
Adınla yazılacaktı gecenin demleri.

Seni bunca severken,
Koy dikenlerini ait oldukları yere.
Gül ol,gel bana.
Daha çok sarılayım,
Mis kokulu kalbine