Nevzat Dağlı Şiirleri - Şair Nevzat Dağlı

Karamanlı Ozan Durmuş Çetinkol,
Güldiken’di, gülü yedi verendi.
Yeni açılmıştı aramızda yol,
Dostluk bahçemize yeni girendi.

Gülleri dikendi ürünü güldü,

Sanatın duayeni, toplumun ışığıydı,
Hayatını adayan tiyatro aşığıydı.
Gitti Gülriz Sururi, alkışlardan yoruldu,
Uyumak istediği huzurun beşiğiydi.

Eli kalem tutandı, roman, öyküler yazdı,

Gönüller ferah olsun, baskılar yıldırmasın,
Gülmek devrimci eylem, özenerek gülümse.
Kimseler gülenlere kaşını kaldırmasın,
Somurtkana aldırma bezenerek gülümse.

Nasreddin Hoca gibi kaynağımız var bizim,

Günaydın insanlık, günaydın doğa,
Dosta hatır soranlara günaydın.
Yaktığı ışıkla yaşanan çağa,
Damgasını vuranlara günaydın.

Geceye ay doğsun, gün aydın olsun,

Felaket anında küskünlük olmaz,
Biz toplum olarak barışmalıyız.
Bu dünya fanidir kimseye kalmaz,
Derde çare için görüşmeliyiz.

Devlet her koluyla el ele versin,

Karaman’ın gururu şairdir, bestekârdır,
Hiç dillerden düşmeyen çok şarkıları vardır.
Askerlik ocağında çekmiş ki Kara Sevda,
Ata Yurdu Taşkale hep Kışlada Bahardır.

İbibikler öterken Karaman’ı düşünmüş,

Ahmet Gündüz Ökçün bilim insanı,
Siyaset, hukukta eser verendir.
Asıl dikkat çeken insanlık yanı,
Namuslu insanda kalbe girendir.

Devlet adamıydı, bakanlık yaptı,

Gazeteci olarak dünyaya gelendir O,
Basının her yönünü eksiksiz bilendir O;
İşine gönül verdi Güneri Civaoğlu,
Meslekte ömür boyu hep yüzü gülendir O.

Dört dörtlük bir yöneten, çok ustaca yazandı,

İnsanlar aynı değil, tecrübeyle sabittir,
Muktedirden avanta alanlar fark yaratır.
‘Faiz haram’ fetvası diyanete aittir,
Hile-i şeriyyeyi bulanlar fark yaratır.

Milliyetçi geçinen ümmetçiliğe yatar,

Karamanlı dostlara yürekten selam olsun,
Hasreti imbiklerden süze süze yaşlandık.
İsterim ki sözümüz duyanda gönül alsın,
Karaman’a şiirler yaza yaza yaşlandık.

Dostlara, yakınlara özlemler çeke çeke,