Kültür Sanat Edebiyat Şiir

Bir Nota Olsam

Rüzgar getirse uzak kentlerden, bir nehir kıyısında umudu bekleyene…
İşte o zaman, kaybolan zamanların içinde kaybolmazdım.
Bir nota olsam, sevdanın melodisini rüzgarla taşırdım,
Bir kalp gibi atarak her adımda, her anıda.

Bir umut olsam, sulara düşen yıldız gibi parlar,
Her damlasında biraz huzur, biraz da sevda bırakırdım.
Bir nota olsam, her akorunda biraz sen, biraz ben olurdu.
Belki de, yıllar sonra bile hatırlanacak bir şarkı gibi.

Huri Çalışkan

Hayat bazen karmaşık, bazen ise çok basit. Bazen bir tarçınlı çay, bir dost sohbeti ve birkaç güzel anı yeter. Tarçın kokusu, nostaljiyi ve huzuru hatırlatır.

Hayatın tatlı yanlarını birlikte keşfedeceğimiz insanların çoğalmasına niyet ile.!

Huri Ç.

Bir martı uçarken ne anlatır, hiç düşündünüz mü? Gökyüzünün genişliğini, denizin özgürlüğünü ve ufuk çizgisinin ardında saklı olan umutları...

Her kanat çırpışı, "Hadi!" der sanki, "Sana ait olan göklerde dolaşmanın vakti geldi." Çünkü martılar bilir; umut, her zaman bir sonraki dalgada, bir sonraki rüzgârda saklıdır.

Deniz kadar derin, gökyüzü kadar sonsuz umutlarımız olsun.

Huri Ç.

"Rüzgâr ve Tebessüm"

Ne vakit geldiğini belli eden bir sarılma yaşatırsa rüzgar bana, tebessümle karşılarım onu bir sevgili gibi. Çünkü rüzgâr, benim için fırtınanın habercisi değildir. Aksine, hayatın dokunuşudur; bir anlığına unuttuğum anıları uyandıran, yanaklarımda serin bir öpücük bırakan zarif bir misafir.

Rüzgâr, bazen bir yola çağırır, bazen de durup dinlenmeye... Ama asla tehdit etmez beni; o, özgürlüğün ve değişimin dansıdır. Bu yüzden, bir rüzgâr estiğinde, içimden "Hoş geldin!" derim. Çünkü bilirim ki her rüzgâr, bir yenilik getirir, yüreğimdeki sessizliği bozar.

Rüzgara Doğru Yürüyebilenlere selam ola.!

Huri Çalışkan

Bir pencere açsanız, ardında nasıl bir manzara görmek isterdiniz?

Hep Mavide Kalanlar

Bazıları var ki ruhları hep mavi. Bir gün karşılarına geçip sorarsın: "Bugün nasılsın?" Cevap her zamanki gibi aynı: "Huzurluyum, dinginim, çok şükür."

Dalgalar mı bunlar? Hayır! Okyanus gibi derin ve sabitler. Fırtına mı kopmuş, dünya mı yanmış? Onların cevabı hep hazırdır: "Bir çay koy, konuşuruz."

Biraz kıskanır mıyız onları? Tabii ki! Çünkü biz kırmızıdan yeşile savrulurken, onlar hep sakin bir deniz kıyısında oturuyor gibi. Ama sanılmasın ki hep mavidir renkleri, maviyi bulanlar diğer renklerin de asaletini ve anlamını en iyi bilenlerdir.

E mavi alır mıydınız? Yanında mutluluk da cabası!

Huri Ç.

Hayatınıza hangi renk daha çok dokunuyor, neden?

Parlement mavisi… Derinliğiyle sakinleştirir, gizemiyle büyüler, özgünlüğüyle fark yaratır. Gökyüzünün karanlığa çalan tonları, denizin en derinlerinde saklı sırlar gibidir. Belki de bu yüzden, parlement mavisi, bir yandan huzuru çağrıştırırken diğer yandan tutkularımızın da sesi olur.

Huri Ç.

Edebiyat, kelimelerle örülmüş bir şefkat battaniyesidir; ihtiyacımız olan anda bizi sarar.

Huri Ç.

Değer, Kendi Dokumasını Yapan Bir His :

Değer, dışarıdan zorla yüklenen bir kıyafet değil, kişinin kendi eylemleriyle şekillenen ve diğerinin gözünde dokunan bir kumaştır. Birine verdiğimiz değer, aslında o kişinin bize sunduğu aynanın bir yansımasıdır. Onun duruşu, sözleri, eylemleri, bize hissettirdikleri bu kumaşı oluşturur. Biz ise bu kumaşı alır, ona uygun bir kıyafet diker ve üzerine giydiririz.

Zorla dikilen bir değer ne uyum sağlar ne de taşınabilir. Bu yüzden, içten gelmeyen veya hak edilmemiş bir değer, varlığını sürdüremez. Gerçek değer, karşılıklı bir ahenk içinde, kendiliğinden oluşur ve giyildiğinde hem taşıyanı hem de karşısındakini sıcak tutar.

Değer vermek, bir sanat gibidir: İyi bir eser için doğru malzemeler, sabır ve içten bir emek gerekir.


Huri Çalışkan

Teşekkürler Allah’ım,

Görünenden de öte, göremediğimiz güzelliklerin,
Her nefeste bize sunduğun mucizelerin farkındayız.
Minnet doluyuz; varlığın için,
Hayatın her anı için şükrediyoruz.

Teşekkürler dünya...

Kendine Teşekkür Etmeyi Unutma

(sağlığımla ilgili bugün aldığım mucizelerle dolu habere şükürler olsun, herkes için en iyiyi duymaya da niyetle)

Bedenimiz, ruhumuzun evidir; her adımda bizi taşıyan, en zorlu günlerimizi bizimle aşan bir yol arkadaşıdır. Peki, hiç ona teşekkür ettiniz mi? Sağlıklı bir haber aldığınızda sevindiğiniz kadar, bu sağlığı sağlayan bedeninize "aferin" dediniz mi?

Bugün, rahatsızlıklar yaşayan bedenime daha çok şefkatle yaklaştım, dua ettim, teşekkür ettim. İyi bir haber aldığımda ise şükürlerimi sundum. Çünkü bedenimiz bir araç değil; bizim için çalışan, bizi yaşatan bir mucizedir.

Şimdi sizi, kendinize teşekkür etmeye davet ediyorum. Biraz sevgiyle, biraz şefkatle... Çünkü buna değersiniz.


( süreklilikle teşekkür ediyorum ayna da ve her an gördüğüm kadına, yani kendime )

Huri Ç.