Ne bir manasızlık
Ne bir hayâsızlıktır
Uzaklığın metrajca sebebi
Yarı aydınlık bir dünya içinde
İki iskemleye oturmuş bir gölgedir
Aşkın kalbe dayanmış gövdesi
Vahim bir olaydır
Yapay gözyaşı dökmek
Giden dostun ardından
Her şeyi bırakıp bir kenara
Köşe kapmaca hayatın
Sonra gülümsemek
Onurlu bir uykudan uyanırcasına
Gözlerime mil çekip gönderin beni şehirden şehire
Deniz sesi yeter bana
Alnımdan bir kartal uçsun
Ve konsun leşine çirkefliğin.
Terk ediLmiş şehrin ıslaklığıdır
Ve senin bakışlarındır gecede çamurlu
Yalın ayak bir çocuk acemiliğinde
Güneşi sakladığın gülüşün sancılıdır.
Dayatmışsın kederini yüreğime
Kangren olmuş içimdeki ihanetlerin
Seni seviyorum
Bakabilirsen hani gözlerime
Seni seviyorum
Anlayan bilirsen hani bu dili…
Yar bu kaç asırdır demlendiğim
Tozlu şiirlerde adını yazmak
Bir başka hayatın kıdemine yükseltiyor yüreğimi
Sonsuz bir bakışın tam ortasında
Şaşakalmak gibi bir duygu olsa gerek
Tozlu şiirlerde, ayak tozunu yutmak.
Tuğba
Ölümden korktuğum anlardı seni sevmek
Sığıntı bir yaşamdan kaçarcasına korkaklık
Sonra zamanı geriye döndürme ahmaklığında
Yeniden aşık olmak sana
Biliyorum saçmalıktı.
Memleket inzivaya çekilmiş, bu ne sedadır?
Güneş karanlık dağıtıyor umuda, bu ne cefadır?
Her yanımız yangın, sular isyandadır,
Kalemin yırtsın geceyi, muştusu en pak hayâdır.
Toprak, ayak izinde düşmanın, kanayan yaradır,
Akşamın alacakaranlığı
Kaynatır denizi, insan gözünden uzak
Ve lakin bir yalnızlık muştusudur bu rehvan
Dinlemeden, yıldızların geceye sadakatini.
Uzun ve mütemadiyen dinlendiğim yollarda
Yağmurlu havalarda,mavi soluklardayım.
Aklımı bıçaklayan yokluğunda sancılanmaktayım
Uzun ve mütemadiyen ağladığım akşamlarda
Hiçbir menzile erişemeyen karanlıklardayım.
Saf günahsız bir sabah
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!