Seni sevmek
Koskoca memleketi sevmek gibi
Damıtarak yüreğini dağlara
Tüm yollara hasret diyerek
Seni sevmek
Düşmek cennetin avuçlarına.
Seni sevmekle başladım
Eylülün surlarında bağırmaya
Yitik zamanlara gebe çocuklarla
Düşleri saldık koynuna sokakların
Seni sevmekle başladım
Çocuklarla bilmediğim uykulara.
Yıldızlar da üşüsün tenim gibi
Kapı seslerinde irkilsin serçe yüreğim
Aynalara bakacak yüzüm eksik
Soyulmuş yaralarımı, sandıklara saklayarak
Git
Geceler de yalnız kalsın
Suskunluğun bir bıçak gibidir
Keser kalabalığını dünyanın
Her nesne sesini dinlemelerde
İnlemelerde ömründen aldığın güzellikler.
Sağır sultanlar kalmadı
Dünya tek taç üstüne
Benden satıldı üç beş kuruşa
Üç beş kuruşluk insana
Şiiri sakladı karanlıklar
Artık firar etmiyor çılgınlıklar
Yaslandı sırtıma yağmurlar
Islandım
Bir çarpıntı,kalbin tenhasında
Sefil kalırcasına,nice kahkahada
Yalan söleyen her gözün,ince damlasında
Bir gözyaşıdır şiir,sahipsiz
Sadece karanlığın fısıltısıdır bu
Köhne bir yer açtım senin için
Kapladı boşlukları rüzgâr sesleri
Yaktım geceleri hayalinle
Aman tanrım!
Aydınlık sesine tutunmuş.
Gecesi serin sevda
Beni yükseklerden uçur
Koynunda karanlığın
Pusulasız merhametine sakla ruhun
Sonra aşk de adıma
Sonra öldür de git.
Özgürsünüz acılarım
Özgürsünüz tenimin kavrukluğunda
Kendimce, kendime düşman
Kavga dövüş istemiyorum bu sefer
Sessizce ölmek belki de
Karanlığı yırtan hayalinle
Şair olsam kavganda
Ellerine şiirlerden özgürlükler koysam
Ve su olsam kirpiklerine düşsem
Ateş olsam koynunda yansam,
Söndürmeye kıyamaz gözyaşların.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!