Bir yanım, Mardinde kırk dört can
Bir yanım, insan dışı bir yüz
Geceye savuşur barut kokusu
Geceye yıkılır suç
Ve bir çocuğun yüreğinde vurulurum
Her yanım yetimlik
Canım cancazım
Dünya duvarlar ördü yüreğime
Kendi içimde yaşıyorum
Karanlık her yer, hayalin karanlık
İki gözüm
Çaresizim, uçuklayan dudağımda hatıran
Tümsekler mezarlık
Karanlığın inlemeli sesinde
Ve Uğur Mumcu Ankara’da ölür
Öldürülür bir avuç su gibi
Bari kar altında kalemi ayıklayın
Bari kar altında Ankara’yı…
Çıra parçası ateşin nefesinde
Yeni hülyalar peşinde aydınlığım,
Aşkı saldım denizlere
Denizlerden ateş körükleri, ışıksız yelkovan,
Ve an olur ölürüm tülsü kokusunda,
Acıyarak düşlerime.
Sabah yelinde çıktı yola
Üstünde karlar, simsiyah gözleri
Memlekete hasret getirdi
Memlekete fiyakalı yoksulluk
Annem, bembeyaz bana varan düşlerle
Yıkanmış sabaha varırken
Yolun ortasında
Kirli bir geçmişin karanlığı
Tüm yağmurları yasaklamış
Topraktan, tenden
Ve bilakis gülden
Yolun ortasında düşüm
Gül dostum
İçinde kardelenler başkaldırsın
Her mevsim sen varsın diye uğrasın
Şehrin buz gibi beton yığınlarına
Kaldırımlara adımızı yazalım
Serserilik desin
N) eylersin aşk sana garip
E) llerinde kelepçe izi, yar gözleri
D) ünyaya geldin geleli acılarını diriltip
İ) nzivaya çekilmiş kurşun gibi yüreğin
M) ukaddes değildir, bilirsin, döktüğün masum gözlerin.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!