Necdet Arslan Şiirleri - Şair Necdet Arslan

Aşkın karizmasını sancı tutmadı henüz
Boşuna uğraşmasın jetokain
Yıka döke duruyor yüreğimde sevda
Anladınız değil mi?
.
Şiirin aşk sorunu olduğunu deme bana

Bir başka masalı anlatırken
Kucağında hafifler can
Kendi toyluğuna yaklaşırsın

Tart istersen
Her gecenin yükü

İlk sayfadan önceyle başla
Son sayfadan sonrayla devam et...
Böyle sökülür sol yanımızda duran
Aşkın alfabesi..

Nasıl sıyrıldı o aydınlık
Kanın suyu yuduğu anda
Kayganlığında sendelemedi ayaklarımız
Sınır ötelerinde
Ateş barut rahvan
Lanetlidir kimileyin o aydınlık

Her akşam
Kültür Parkı’nın önü
Kalabalık
Sanki bir el yeniden çekebilirmiş pimi
Maksat demokrasiyi koruma nöbeti.
Bu yüzden bekliyor

Karayel ayazından koştum sana
Göğünde çarşaf maviliği kasımın
Yapışır durur tenime
Donuyorum
Tutuver ellerimden ısıt beni iyice
Açlığım sana susuzluğum çoğalır

Herhangi bir masal sonlanınca
Bizden birisi bilirsin, çıkar kerevetine
Amorion kentinin ardına değin
Şenlenir kapıları

Öyledir,bir kez daha kendi toprağına dönmez

Gözümün yaşı hançerleniyor
Ötelerden gelen o sesle
Çünkü
Birden antikaya dönüşüyor her şey
Yankısını tanımaz olan son nefesle

Sancı içimizde yuvalanan kıdemli dağılıştır
Depreşir aşk söylenceleriyle…müstehzi
Vurmasın kıyılarımıza kopmasın içimizdeki kıyametler
Belki narin belki değişmeyen uzayış öylesine doluluk

Henüz yanaklardayken sarkıp

Tutuşturduğum bulutlar değil
Ürpermelerindir
Boynumdan büyük işlere kalkıştığımı
Takla izleri bilir enginlerdeki.

Sığınacak yer arayan güvercinlerin