Necdet Arslan Şiirleri - Şair Necdet Arslan

Uçurumlar da bakar gökyüzüne
Yolun bittiği yerlerde kime gizlenebilir solumalar
Geri dönülse bile toplanamaz ki atılan tüm adımlar

Başka türlü eprimiyor ruhlarımız
Başka türlü söylenemiyor bazı şeyler

Dışında durulabilir mi çırpıntının
Aniden kuşatır kuşkular
Gece ne dalı ne de yaprağını koruyabilir
Geçmişini kaybeder kalem

Bir surun yükselme saati gelmiştir

Akşamda sinyaller kızıllığı
Kışkırtan kesik


Testere kesiği mi
Başka türlü kanamaz

Gel bu gecelik ertele
Peşinden gitmeyi uykuların
Üşümesin durduk yere şarkılar
Varsın dönek desinler...

Gökte bulutlar yer değiştiriyor
Karşıki doruktan düşüveriyor sis
İmbat okşuyor tenimi
Kuşluk geldi gelecek.
Bostanlar salınış yeşil türküler..

Hanidir nedendir
Bozkırım
Umutsuzluk fışkırıyorum

Hani var ya nedense
Bozlak gibi

Olmuşla olacak arasında
Tükenmek bilmeyen kavgalar
Yine eklenir düne.

Zaman ufkun sonsuzluk çizgisine
Ürküntü ile güzeli birlikte taşıyor

Geride başka intiharlar olacak öz sular sahipsiz bırakılırsa
Sen gidersen bu oba hep suskun kalmayacak
Kalmayacak yeminini unutan incinik ayak izleri yoldaşsız
Yüreyecek yine tipi ormanlarına birileri

Ey tek başına kalan yaşam düşü

Yıkar beni
Bir kesik söz
Serer
Gökyüzünden yere
Birden
Kırılır yüreğimdeki çiçekler

Nasıl sıyrıldı o aydınlık
Kanın suyu yuduğu anda
Kayganlığında sendelemedi ayaklarımız
Sınır ötelerinde
Ateş barut rahvan
Lanetlidir kimileyin o aydınlık