Necdet Arslan Şiirleri - Şair Necdet Arslan

Göçenlerin resimleriyle doluydu albüm.
İlk gençlik yıllarımı anılarımı aşklarımı anımsadım.
Sökülüp atılmıştı bazıları
Oysa kimselere olmamıştı bir kötülüğüm…

İndirime girdi ağustosta görüntüler

Dediler yeşil kıskacındaki sürgünleriyle
Dellenip serpilmiş ilkbahar
Güneş altında suyu yürümüş domur kiraz
Toprağına gülücük sunan mayıs haziran

Dediler ki,

Dışında durulabilir mi çırpıntının
Aniden kuşatır kuşkular
Gece ne dalı ne de yaprağını koruyabilir
Geçmişini kaybeder kalem

Bir surun yükselme saati gelmiştir

Akşamda sinyaller kızıllığı
Kışkırtan kesik


Testere kesiği mi
Başka türlü kanamaz

Gel bu gecelik ertele
Peşinden gitmeyi uykuların
Üşümesin durduk yere şarkılar
Varsın dönek desinler...

Örülen kozaların vakitsiz bozulduğu kuytuda
Yetmeyen dil vermeyen bu duyarsızlık
Sünüyor gizlenmedikçe
Uzanamıyorum korkuyorum dokunmaya
İnciniyorum

Uçurumlar da bakar gökyüzüne
Yolun bittiği yerlerde kime gizlenebilir solumalar
Geri dönülse bile toplanamaz ki atılan tüm adımlar

Başka türlü eprimiyor ruhlarımız
Başka türlü söylenemiyor bazı şeyler

Gökte bulutlar yer değiştiriyor
Karşıki doruktan düşüveriyor sis
İmbat okşuyor tenimi
Kuşluk geldi gelecek.
Bostanlar salınış yeşil türküler..

Hanidir nedendir
Bozkırım
Umutsuzluk fışkırıyorum

Hani var ya nedense
Bozlak gibi

Zamana bıraktım sözcüklerimi
Günü ağartan şiirlerimi
Çünkü kül olmamalı imgelerim

Ötelerde var olan gözlerine atıyorum özlemimi.
Billursuz aynalarda kırılıyor seslerin