Necdet Arslan Şiirleri - Şair Necdet Arslan

Sende kalmama ses çıkarma , yolculuk öncesi tedirginlikler yaşatma bana.Hoş gör.
Sana bağlanmışım biliyorsun. Kalmayı seçişimin bu düşünceyle ıraktan yakından ilintisi yok.
Gidersem içimde derin bir boşluk oluşacak ; o boşlukta katlanılmaz sızılar içinde kıvranacağım.
Sılam da gurbetim de sensin. Sende dönüp durmak yıkar beni, eritir beni, tüketir beni.
Senden ırakta olduğum her yer benim taşramdır.
Bunu biliyorum ; ama orayı tanımlayacak sözcük bulamıyorum, tümcelerim eksik kalıyor.

ışığın çekildiği yerlerde
alışılmadık kahkahalar


kemirgen tıkırtısı kapılardan
derisi yırtılmış o akşamın yabanıllığı

Senden bu akşam ,demlenmiş
Bambaşka yüz kokuları istiyorum
Çağıltısı tenimi ürpertecek maviler
Esintilerin körüklediği
Kekik salınışlı cilveler istiyorum.

hükümsüz eylül akşamlarının
düş kıyılarına açılan giriş kapısında
yolumu gözle


yarım bir sensizlik kokarsa emre muharrer gül

Düşlerken seni
Yıldızlar tamamen kapatır gökyüzünü
Işık denizi düşer gözlerine
Yedi rengin hepsi de sen olursun
Seçemem

bahar güzellemiş seni yemyeşil
kıyıya yığılmış hırpani adımların

yüzüne inmiş dağlardan yeniyetme yeller
tenleşmiş ihramın sakladığı yasakların

senden gelen her şeyin yaşamı çağırdığına inanıyorum.
bir varoluş mucizesi, bir kutsal bu.
geride bıraktıklarımız ve geleceğimiz böyle böyle sarmallaşıyor.


göğe yükselmiş değil tinim

sesin yan yana dizilemeyen notalardan birisi...
hep bana firarda


senin sesinde ay vakti

Alnında yeni sarkmış bir saçın
kumrallığı

Soğuk anılar,sardunyalar,dolup taşan öyküler
Koca şehirde ve birdenbire gerilen yalnızlıklar

Yokuştur sonuna çeker her şeyi zaman
Ve biz inatla sevdalar diriltiriz baharlardan
Sol yanımızı boş bırakamayışımız
Bu sancıdan.

Düşleniyoruz