Naime Özeren Şiirleri - Şair Naime Özeren

Kokun yastığımdan gider mi sandın
Kalbimin sızısı diner mi sandın?
Yerine birini koyar mı sandın?
Koyamam sevdiğim sensiz olmuyor…

Uzaklarda bir yerlerde
Bir çocuk ağlıyor sessizce
Fayları kırılıyor içimin
Yıkılıyor ne varsa üzerinde
İskambil kâğıtlarından evlerce...
Çocukların yarınlarını

TURNAM

Turnam gitme gurbet ele
Dağa taşa konamazsın
Yaman olur burda kışlar
Gelir beni bulamazsın…

Geceler uzun
Duygular yorgun
Bilinmez rüyaların dili nece
Adını sayıklıyorum gündüz gece

VALLAHİ YALAN


Baharlar geçti artık, adım sonbahar benim,
Kar dolu bahçelerden kardelenleri derdim,
Bir kaşık bal istedin, ben sana yok mu dedim?

VAR MISIN

Şimdi birden patlasa bir tufan, bir fırtına
Gök delinse güpegündüz
Bulutlarda bir damla su kalmasa
Yağsa bakraçtan boşalırcasına yağmur

ULUDAĞ MERHABA DERKEN GÜNEŞE
“Görünce aklımı çaldı gözlerin”

Uludağ merhaba derken güneşe
Görünce aklımı çaldı gözlerin
Isındı yüreğim tek gülüşünle

UMUDUN ÖTESİNDE

“Savaşa Hayır!”

UNUTTUN MU BENİ YAR?


Dizlerimde uyurken bitiverdi o masal
Ne bir selam bir haber, unuttun mu beni yar?
Akıp gitti su gibi, yaşanan güzel yıllar

UNUTTUN VEFASIZ

Sanaydı duyduğum en derin hisler
Ne yapsam silinmez bir türlü izler
Kalbime vurduğum pranga gizler
Unuttun vefasız, unuttun yazık!