Naime Erlaçin Şiirleri - Şair Naime Erlaçin

“pencereme bu gece ay düşse”

yüreğim suskun
sesini kısmış yüreğim
elinde bıçak
kör bir sokak

kayboldu say aşkı
bir koku kalır geride
bir de eski şarkılar
ruha yapışan

ıssız bir kıyıda

bu küheylân
kükreyerek geliyor doludizgin
ölümüne şahlanıp
çatlayası koşuyor kaderine
şehadet mührünü saklayarak yelesinde

severim susmalarını
güzelliğindir beni
böylesi boynu bükük bırakan

yanık sevdalar büyütmüşsün
ruhunun siyah telvelerinde

göçe çıktı kuşlar fecre doğru
kanatlandı uykular derin kuytulardan
en durgun, en ılık
cennetsi sulardan

gurbet yolculuğu adı bunun!

-kızıma mektup,

...bir yerden başlamalı
başlamak bitirmenin yarısı ne olsa
bir Buruşuk anlardı beni
bir de sen

bir karanlık istiyorum sizden
gece de görür gözlerim benim
damarlarımda dolaşan düşünce
sihirli bir bitkiyle beynimde filizlenen

yitiyor acılar karanlıkta

…su çıplak!

post-modern takvimlerin kapı aralığında
son kıyımlar olmalı bunlar
ölümcül yazgısı tornanın

ispalyası alınmış sarılgan gibi
yıkılıyor ademoğlu toprağa doğru
yaramadı bu postmodernizm!

herekler gitmiş
düşünce hevenkleri de

-2 Temmuz yangınlarına

çok şey kayboldu zamanla
soğuk suyuna bulandı
hızla eriyen karsambaçların