Naime Erlaçin Şiirleri - Şair Naime Erlaçin

sen baharı bilir misin dostum
benim bildiğim gibi
bilir misin

beynin çaresiz
bedenin bitkin

ne demiştin hani:

“seviniz bu dünya sevmek yeridir
nihayet bu dünya ölmek yeridir
hayatın tadını bilmek yeridir
seviniz, seviniz ölene kadar…”*

delice kıpraşan aklın köşesinde
bir dünya barınıyor

gökyüzü kızıl
çığlıklar kül rengi
kolay değil bulutu yadsımak

rengini yitirdi gökyüzü
geri dönüldü ruh sarnıcına
bulut kıskançlığa durdu
yağmur bitti

suya kırıldı buz

ev soldu can
yürek odaları ıssız
ayrılık yorgunu

nasıl anlatsam sana

'yaptılar yıktılar
yeniden yaptılar...'


hüzün 3/4'lük bir ezgi
uzaktan duyulan

çığlık çığlığa bakire düşlerim
izin verdiğim bütün yenilgileri
sırtlayarak yürüyorum sırat köprüsünde

son dansım olacak bu
uykuya son dalışım

üzerime dokuzuncu ay düştü
-yitik günler cellâdı-

ipini koparmış gulyabanicesine
vuruyor zamanın mührünü yaza
soluyor yadigâr gül goncası

sesini duydum yine
çığlıklarını
beni çağırıyorsun uzaktan
'ben baharım! ' diyorsun....çiçekleri solmayan
sevgiyi doğuran
yaradan'dan armağan

bir ütopya lazım Taormina! *

- dileğin sakin bir limansa
bana gel -

demiştin de